Brahms: Strijksextetten nr. 1 in Bes op. 18 en 2 in G op. 36. Tabea Zimmermann (va) en Jean-Guihen Queras met het Belcea kwartet. Alpha ALPHA 792 (75’48”). 2021

 

Corine Belcea en Axel Schacher (v), Krzystof Chorzelski (ca) en Antoine Lederlin (vc) kregen voor deze opname van Brahms’ beide Strijksextetten versterking van Tabea Zimmermann en Jean-Guihen Queras. Samen vormen ze een soort droomteam dat de muziek van de nog jonge Brahms zorgvuldig en lenig en gelukkig ook helder afwikkelt. Er is een goed evenwicht gevonden voor de paren violen, altviolen en celli.

Het eerste deel van op. 18 uit 1860 zet meteen de toon: de frasering ademt mooi en het motorblok reageert feilloos, maar geen moment met te veel nadruk. Melodieën worden mooi zangerig uitgewerkt. Maar er is ook een zekere terughoudendheid zoals vooral in de finale van nr. 1 blijkt. Toch kunnen we volledig genieten van de klankrijkdom van dit tweetal werken.

De grootschaliger ambities en de lyrische stem van Brahms zijn goed waar te nemen. Het scherzo uit Sextet nr. 2 uit 1865 klinkt onopgejut en het Thema met variaties krijgt het nodige drama.

Het is te horen hoe Brahms in de vijf jaar die tussen het componeren van beide werken liggen in muzikaal opzicht groeide.

In een lange optocht van fraaie delen horen we een ontspannen, warmbloedige Brahms. Wie wil vergelijken, kan daarvoor het Nash ensemble (Onyx ONYX 4019) of het Raphael Ensemble (Hyperion CDA 66276) kiezen.