Bach, J.S.: Vioolconcerten nr. 1 in a BWV 1041 en 2 in E BWV 1042; Goebaidoelina: Vioolconcert In tempus praesens. Anne Sophie Mutter met resp. de Trondheim solisten en het Londens symfonie orkest o.l.v. Valery Gergiev. DG 477.7450 (63’48”) 2007/8 

Wat in de concertzaal al een tijdlang nogal moeizaam wordt geprobeerd, namelijk programma’s met vertrouwde muziek aan te vullen met onbekende, nieuwe werken, lijkt af en toe ook tot de muziekindustrie te zijn doorgedrongen. Alleen heeft die het makkelijker, want het eventueel ‘ongewenste’ deel kan op een cd worden overgeslagen. Maar hoe dan ook: de potentiële koper moet er wel toe worden overgehaald om zo’n Januskop plaatje aan te schaffen.In dit geval loont dat zeker de moeite en is het juist extra de moeite omdat men nu in alle rust het ruim een half uur durende nieuwe stuk van de bijzondere Russin dat in 2006/7 voor Mutter werd geschreven grondig nader te leren kennen.

Goebaidoelina heeft een unieke, heel persoonlijke voor insiders snel herkenbare stijl die echter vergeleken met eerdere werken van haar gedomesticeerder, toegankelijker lijkt met behoud van een zeker duister, kleurig, ambivalent karakter maar steeds heel expressieve opzet waardoor haar composities altijd al werden gekenmerkt. De vroeger altijd prominente mystiek-religieuze denkbeelden lijken wat op de achtergrond te zijn geraakt, hier is het de achttiende eeuwse visie op Orlando die als inspiratiebron diende. De vorm is breed van opzet met behoud van een tamelijk improviserend karakter. Afwisseling en ontwikkeling genoeg. Aangenomen mag worden dat de toegewijde vertolking het stuk volkomen recht doet.

De beide Bachconcerten, waarin Mutter vooral in de langzame delen hoge expressieve troeven uitspeelt, slaagden verder gedegen, maar niet echt bijzonder. Ze zijn ranker en richting authenticiteit fraaier gelukt dan in haar EMI opname met het Engels kamerorkest, maar vormen hier in feite slechts een lekker hapje voordat het belangrijker hoofdgerecht wordt geserveerd.