Bizet: Carmen: Voorspel en 3 tussenspelen; Toneelmuziek bij L’Arlésienne. Operakoor Lyon en Les musiciens du Louvre, Grenoble o.l.v. Marc Minkowski. Naïve VS 5130 (59’19”). 2007
Soms kan men terugverlangen naar de elpeetijd. Niet uit nostalgische herinneringen aan ten onrechte geïdealiseerd vinyl met zijn inherente niet-lineariteiten, rumble, krassen, tikken en spetters maar vanwege de royale 31/31cm verpakkingen met de mogelijkheden daarvan voor royale illustraties.Wat dat betreft is het behelpen met het 114 bladzijden tellende boekje op 13,5x12cm formaat in een luxe in kartonnen hard cover cd boekje met een behoorlijk aantal reproducties van schilderijen van Vincent van Gogh, Joan Mitchell en Francis Bacon die passen bij Daudets melodrama in drie aktes op een volksthema en Bizets toneelmuziek daarbij uit 1872.
Uit de toelichting blijkt haast terloops dat de echtgenote van de dirigent, Françoise Minkowska, een boek heeft gepubliceerd onder de titel Van Gogh, sa vie, sa maladie et son oeuvre.
Toch is er alle reden verheugd te zijn met deze cd. Om te beginnen omdat hij meer biedt dan de gangbare beide Suites. Hier is namelijk de vrijwel volledige toneelmuziek vastgelegd. Vrijwel, omdat de spreker – misschien gelukkig maar – ontbreekt. Op papier bestonden al andere volledige versies. Een Franstalige Plasson (EMI 355.671-2) en Rahbari (Koch DICD 920.115), een Duitstalige van Froschauer (Capriccio C 10.815), en zelfs een Nederlandstalige van Rahbari (Koch DICD 920.116).
Hier bestaat het geheel uit de gangbare eerste Suite en door Giraud na ’s componisten dood samengestelde dito, inclusief het uit de opera La Jolie fille de Perth geleende menuet en een onbekende derde suiteMaar rare verrassingen daargelaten, overtreft de nieuwe versie alle voorgaande. Zelfs de hier geïntegreerde beide bekende suites hebben een verjongings- en verfrissingskuur ondergaan bij Minkowski. Wie gewend is aan de totnutoe als mooist geldende uitvoeringen van Beecham (EMI), Dutoit (Decca) of Abbado (DG) zal hier aangenaam worden verrast door de levendige, geschakeerde, heldere aanpak van de muziek met overeenkomstig de diepere betekenissen van de zestien delen steeds veel ritmische flair, de nodige passie, maar ook met de nodige melancholie in het bekende adagietto. Dat alles met veel finesse fris en welsprekend gespeeld. Opvallend goed is ook het kooraandeel.In de Carmen suite is de sfeer weliswaar eerder Spaans, maar deze dient hier fraai om een passend levendig klimaat te scheppen.
Zo zijn er minstens drie redenen om verheugd te zijn over deze productie: het fantastische musiceren, de onbekende gedeelten en de fraaie uiterlijke verzorging.