Bartók: Muziek voor snaren, slagwerk en celesta Sz 106; Divertimento voor strijkorkest Sz 113. Chamber orchestra of Europe o.l.v. Nikolaus Harnoncourt. RCA 82876-59326-2 (60’26”). 2001/2000

Natuurlijk bestonden van deze beide werken al prachtige opnamen. Bij de ‘Muziek’ valt te denken aan Fricsay (DG 447.443-2), Jansons (EMI 573.443-2) en Boulez (Sony 64100) en bij het Divertimento aan Brown (Chandos 9816), Zehetmair (ECM 465.778-2) of Wolff (Warner 0927-48732-2).

Maar wanneer iemand als Harnoncourt zich over deze materie ontfermt, kan men a priori rekenen op wat bijzonders. Haarscherp ontleedt hij het filigraanwerk uit eerstgenoemd werk en dat hij daarvoor in het eerste deel wat meer tijd neemt (9’11”) in plaats van de door de componist voorgestelde 6’30” werkt alleen maar verhelderend en verhoogt het karakter en de sfeer met een pakkend verstild slot als onverwacht hoogtepunt. De precisie in het tweede deel is bewonderenswaardig en het derde deel is een wonder aan kleuren. In de dappere, felle finale laat het ensemble een paar kleine steekjes vallen, maar alles bijeengenomen is dit thans een van de treffendste, mooist opgenomen versies van dit werk.

De strijkersgroep alleen streeft er ook naar iets bijzonders van het Divertimento temaken,. Dat lukt in hoge mate, al zijn daar wel wat geringe manipulaties met accenten en tempowisselingen bij gebruikt. Het had misschien wat Hongaarser gekund, zoals bij Solti (Decca  470.516-2), maar het is alles vitaal en bijzonder genoeg. De mooi heldere, ruimtelijke opname is balsem voor het oor.