Beethoven: Pianosonates nr. 28 in A op. 101 en 29 in Bes op. 106 Hammerklavier. Mitsuko Uchida. Philips 475.866-2 (68’51”). 2007

Na haar integrale opnamen van alle pianoconcerten en pianosonates van Mozart die met gemengde gevoelens zijn ontvangen, besteedde de Japanse pianiste op een zevental cd’s aandacht aan een stel late pianosonates van Schubert waarvoor ze met grote waardering en veel respect werd overladen. Mede omdat haar pianotoon zo voortreffelijk tot zijn recht kwam Dat is trouwens ook het geval bij deze op een bekende locatie, de Salle de musique in het Zwitserse Chaux-de-Fonds, gemaakte opname.

Nu was ze blijkbaar toe aan de laatste vijf sonates van Beethoven. Deze uitgave behoort  daarmee waarschijnlijk helaas tot de laatste van Philips als zelfstandig label. Eerder verscheen Philips 475.6935 met de sonates nr. 30-32, zodat ook dit project nu is afgerond. Tot de grote deugden van deze opname behoren niet alleen de heldere opname, maar ook het kristalheldere spel van de Japanse. Men zou er haast muziekdictaat van kunnen nemen. Tot in de kleinste details is alles verzorgd en hoorbaar, soms als om er extra aandacht op te vestigen korte pauzes voor ritardandi en sterkte dynamische contrasten. Lofwaardig als die didactische openhartigheid, dit blijk van grote beheersing mag wezen, hij is ook een handicap. Een hindernis voor de ontplooiing van vaart, drama, expressie. Heel mooi dus, maar met wezenlijke beperkingen. Die worden duidelijk wanneer men er de exact vergelijkbare, ruim twintig jaar oude opname van Emil Gilels (DG 463.639-2) bij haalt. Die toont expliciet vervoering, is geconcentreerder en zorgt voor meer uitdrukkingskracht. Maar bij hem klinkt de pianotoon helaas wat bits en hard. Probeer en vergelijk beiden. Andere alternatieven op dubbel cd’s bieden Ashkenazy (Decca) en Pollini (DG).