Berlioz: La damnation de Faust op. 24. Keith Lewis (Faust), Bryn Terfel (Mefistofeles), Anne Sofie von Otter (Marguérite), Victor von Halem (Brander), de Eton College boys en het Philharmonia koor en –orkest o.l.v. Myung-Wha Chung. DG 453.500-2 (2 cd’s, 123’56”). 1995/6

Anne Sofie von Otter en Keith Lewis werkten ook mee aan de ooit op Decca voorhanden videoproductie van Solti en ze zijn dus uitstekend vertrouwd met de materie. Lewis weet uitstekend raad met de mal du siècle aspecten van Fausts rol, zingt gevoelig, blinkt uit in ‘Ange adoré’, maar had meer expressie mogen geven in ‘Nature immense’. Anne Sofie von Otter schittert als Marguérite van A tot Z en is natuurlijk op haar best, heel onschuldig en nog meisjesachtig, in de ballade van de Koning van Thule en, ervarener, vrouwelijker in ‘D’amour l’ardente flamme’.

Bryn Terfel als duivel wekt – zoals zo vaak – meer twijfels. Zijn ‘Voici des roses’  mist wrede ondertonen, het ‘Lied van de vlo’ klinkt wat moeizaam en pas naarmate het werk vordert weet hij zijn rol diepte te geven. De orkestpartij lijkt heel goed, dus met zowel kracht als subtiliteit te zijn uitgewerkt door Chung; lijkt, want de opname munt niet uit door helderheid.

Resultaat: een over de hele linie best mooie uitvoering, maar niet eentje die de voorgangers Davis (Philips 416.395-2) en Nagano (Erato 0630-10692-2) van hun plaats vooraan verdringt.