Blacher: Concertante Musik op.10; Suite Fürstin Tarakanowa; 2 Inventionen; Music for Cleveland; Klarinetconcert. Dmitri Ashkenazy met het Deutsches Sinfonie Orchester o.l.v. Vladimir Ashkenazy. Ondine ODE 912-2 (55’02”). 1997

Vlot en gemakkelijk kan Blacher blijkbaar elke inval opnemen en uitwerken. Neem het tweede (en laatste) deel uit zijn klarinetconcert: het bestaat uit een reeks variaties op een niet al te complex akkoord, het is ritmisch levendig, snel en luchtig. De beperkingen van het materiaal leiden niet tot eentonigheid, maar tot vruchtbare fantasie. Het verrassende is dat elke noot betekenis heeft en dat het hele – vrij late – werk uit 1971 zo bestaansrecht heeft.

De Konzertante Musik uit 1937 was het werk dat hem bekend maakte. Een mengeling van neoclassicisme en modieuze jazz die de nodige verwantschap vertoont met Hindemith. Veel expressiever van karakter is dan weer de suite uit de opera Fürstin Tarakanowa (1941) en ook de beide Inventions zijn opvallend door de slimme, uiterst economische gebruikmaking van karig materiaal. De Music for Cleveland tenslotte is heel onderhoudend en geschakeerd met een belangrijk aandeel voor het koper.

Askenazy vader en zoon weten puik raad met deze lenige, atletische werken.