Beethoven: Pianosonate nr. 23 in F op. 57 Appassionata; Fantasie in g op. 77; Schumann: Davidsbündlertänze op. 6. Jonathan Biss. EMI 585.894-2 (65’58"). 2004

Intussen is deze jonge Amerikaan ook een gevierde verschijning. Deze in 2004 verschenen cd uit EMI’s Debut serie laat horen waarom. Biss steekt zijn talent, noch zijn impulsieve temperament onder stoelen of bankan maar speelt in een gedurfd openhartige, soms haast provocerende dus steeds boeiende wijze.

Dat hij de lastige, niet zo vaak uitgevoerde Fantasie van Beethoven als uitgangspunt neemt voor dit recital, mag kenmerkend heten voor zijn stijl van aanpak. De felle grilligheid van het stuk put hij volledig uit, onderweg verrassend met parelende loopjes en abrupte stemmingswisselingen.

Hierna is de Appassionata misschien wat te eenzijdig een gebalde lading waarin het wat aan rust en nuancen ontbreekt; het variatiedeel is wel fraai vormgegeven. In de Davidsbündler van Schumann krijgt niet onverwacht de assertieve Florestan een scherper getekend gezicht dan de dromerige Eusebius. Daardoor worden de nrs. 13, 15 en 17 hoogtepunten in een verder helder, doorleefd betoog. Maar als totaalconcept blijft deze Schumann toch wat achter bij wat mensen als Kempff (DG 471.312-2), Schiff (Warner 0927-49612-2), Berezovsky (Warner 0927-40834-2) en Perahia (Sony 89724) eerder lieten horen. Het is plezieriger luisteren naar een overenthousiaste vertolker dan naar een saaie. Vooral dankzij Beethovens op. 77 is deze cd erg de moeite waard.