Bach, J.S.: Pianoconcerten nr. 1 in d BWV 1052, 4 in A BWV 1055, 5 in f BWV 1056 en 7 in g BWV 1058. David Fray (p) met de Duitse Kamerfilharmonie, Bremen. Virgin 213.064-2(62’17”). 2008
De jonge Franse pianist toog naar Bremen om een viertal van Bachs klavecimbelconcerten op de piano met het kleine strijkerensemble uit de Kamerfilharmonie in een 21-koppige bezetting van 7-5-4-3-2 op te nemen. De beroemde documentairemaker Bruno Monsaingeon begeleidde hem en legde de repetities en uitvoeringen heel treffend vast. Thuis in Parijs is het voorbereidende gedeelte van de documentaire gefilmd. Daar verklaart Fray zich nader over zijn opvattingen, legt zelfs op een gegeven moment verband met een cantate.
Hij huldigt een duidelijke opvatting die hij ook goed realiseert, maar hij vervalt ook nogal in extremen. Niet wat de tempokeus betreft, maar wat de frasering en de agogiek aangaat. Het eerste deel van het bekendste concert (dat in d) pakt hij tamelijk agressief aan, om in het door hemelse eenvoud gekenmerkte langzame deel ineens prachtig legato te gaan spelen. Het concert in f kent ook twee haast overmatig vlotte delen die een rustig en zangerig middendeel vol teerheid en nuancen omsluiten.. Ook in het concert in A is het middendeel een triomf. Het concert in g slaagde over de hele linie heel homogeen.
De opname plaatst de vleugel prominent op de voorgrond wat nogal spijtig is omdat de rol van de begeleiding zo letterlijk tot achtergrondmuziek wordt gereduceerd. Dat een dirigent nogal node wordt gemist blijkt uit het soms niet perfecte strijkerpatroon, maar volgzaam is het ensemble wel. Probeer deze cd naast die van Perahia (Sony) en Schiff (Decca) en bepaal wie de voor u beste eigenschappen heeft. Fray boeit zeker, maar treedt nogal wisselend op.
De parallel verschenen dvd laat goed zien hoe Fray het orkest instrueert, maar niet echt bevleugelt. We ervaren hoe enthousiast hij (met vlakke vingers) speelt, hoe hij soms wat teveel pedaal gebruikt maar verder zijn aandeel best helder, zij het nogal neutraal laat klinken. Jammer dat hij in de cadensen de mogelijkheid tot versieringen nauwelijks te baat neemt.