Brahms: Ein deutsches Requiem. Genia Kühmeier (s) en Thomas Hampson (b) met het Arnold Schönbergkoor en het Weens filharmonisch orkest o.l.v. Nikolaus Harnoncourt. Sony 88679-72066-2 (72’01”). 2007

Deutsches Requiem is een compositie van grote spirituele intensiteit en grote concentratie, maar verrassend genoeg het werk van een nauwelijks dertigjarige man. Hij keerde voor de tekst niet terug tot de liturgische mis, maar tot de Duitse vertaling van stukken uit het Oude Testament. Zo ontstond bepaald niet een Requiem vol ‘vuur en zwavel’, overschaduwd door de ‘Dag des oordeels’. Het is een werk voor degenen die treuren, zoals bijvoorbeeld heel duidelijk blijkt uit de sopraanaria ‘Ihr habt nun Traurigkeit’ die een centrale plaats inneemt in de compositie. Hier voldoet Genia Kühmeier niet zo ideaal als ooit Schwarzkopf bij Klemperer (EMI 566.903-2), Janowitz bij Karajan (DG 463.661-2),  Margiono bij Gardiner (Archiv 432.140-2) en Röschmann bij Rattle (EMI 365.393-2) die meer sereniteit uitstraalden. Thomas Hampson voldoet na een wat aarzelende start beter.

Eigenlijk is het verrassend dat Harnoncourt zo lang wachtte voordat hij het werk (toch al in december 2007) uitvoerde met microfoons erbij in de Weense Musikverein. Het beproefde Schönbergkoor heeft een in alle geledingen en alle delen prachtige inbreng en het orkest is evenmin te versmaden dankzij fluwelig klinkende strijkers en houtblazers met karakter. Harnoncourt smeedt het met veel gevoel en inzicht prachtig aaneen, zodat een van de betere uitvoeringen naast de hier terloops gememoreerde ontstond.