Bach, C. Ph. E.: 6 Klavecimbelconcerten Wq 43 H 471/6. Andreas Staier met het Freiburgs barokorkest o.l.v. Petra Müllejans. Harmonia Mundi HMC 90. 2083/4 (2 cd’s, 1u 33’40”). 2010

Dit zestal concerten dat eerder door Miklós Spányi op BIS CD 767/785/786 werd opgenomen, demonstreert mooi de ontwikkeling van C.Ph.E.’s muzikale persoonlijkheid binnen een groeiende trend richting publieke concerten in het midden van de achttiende eeuw. Bij vlagen doemen karig geëtste landschappen op, compleet met een dreigend regenfront. Het decorum lijkt soms wat overdreven, maar toch is de oorspronkelijkheid van de Hamburgse Bach des te opmerkelijker omdat hij de van zijn vaders generatie geërfde ritornellovorm met zijn afwisselende solo- en strijkersgedeelten in de steek laat. Het is namelijk minder eenvoudig om iets boeiends te maken van een oncontrapuntische stijl.

Contrastwerking is daarom een primaire eis en hier wordt een solist verwacht die weet hoe de relatie tussen solist en orkest met goed resultaat kan worden gemanipuleerd.

De ervaren Staier (spelend op een mooi nieuw Sidey/Bal instrument naar een voorbeeld van de Hamburger Hass uit 1734)  en het in zulk repertoire gepokte en gemazelde orkest geven gelukkig heel lucide, flexibele en duidelijk gearticuleerde vertolkingen. Meer mogen we niet verwachten want de muziek wordt hier meer nog dan op BIS volkomen recht gedaan.