Brahms: Klarinetkwintet in b op. 115; Strijkkwartet nr. 2 in a op. 51/2. Karl Leister met het Leipzigs kwartet. Dabringhaus & Grimm MDG 307.0719-2 (71’24”). 1996

De oude meester lapt het hem hier nog een keer. DSinds zijn eerste opname uit 1967 met het Amadeus kwartet (DG 437.646-2) nam hij het Brahmskwintet minstens nog viermaal op: met het Vermeer kwartet (Orfeo C 068831A), het Brandis kwartet (Nimbus NI 5515) en het Berlijns Solisten ensemble (Teldec 0927-44350-2).

En altijd met succes. Dat hing eigenlijk vooral van de strijkers en de opnametechniek af en niet van de inbreng van de klarinettist. Iedere neiging om de solist te spelen is Leister vreemd en met de jaren is hij milder geworden, met minder geldingsdrang. Een stijl die fraai past bij dit herfstige werk. Heel mooi is zijn bijdrage geïntegreerd in het geheel dat niet tot een gesentimentaliseerde, maar juist tot een robuuste aanpak die wel op rekening van het destijds enthousiast jonge kwartet komt, leidde en de opnametechnici stellen dat alles in het best mogelijke daglicht. Ook de vertolking van het Tweede strijkkwartet speelt zich op hoog niveau af. Voor een vergelijking van de belangrijkste opnamen van het kwintet wordt verwezen naar de Vergelijkende discografie die daaraan is gewijd.