Bottesini: Contrabasconcerten in fis en b; Gran duo passione amorosa. Boguslav Furto en Johannes Stähle (cb) met het Omroeporkest Frankfurt o.l.v. Stephan Tetzlaff c.q. Ulrich Edelmann. CPO 999.665-2 (53’14”). 1998/9

Bottesini: Rossinifantasie; Passioni amorose; Gran duetto nr. 2; Concert voor 2 contrabassen en piano. Thomas Martin en Timothy Cobb (cd), Christopher Oldfather (p). Naxos 8.572284 (67’05”). 2006/7

Beroemd is de uitspraak van de vader van Brahms die in een Hamburgs orkest speelde en in een vertrouwelijke bui meedeelde: “Een zuivere toon op een contrabas is puur toeval”.

Intussen weten we gelukkig veel beter. Waarschijnlijk zijn de opleidingen beter, zijn er meer bekwame docenten om hun vakmanschap door te geven en wemelt het van de uitstekende bassisten, waaronder gelukkig een groeiend aantal vrouwen.

De Italiaanse componist Giovanni Bottesini (1821-1889) was niet alleen zelf een groot bassist in zijn tijd, hij componeerde ook en niet alleen meer dan een handvol werken voor zijn instrument, maar ook een opera Cristoforo Colombo; verder werkte hij al dirigent in Parijs, Palermo en zelfs Caïro.

Voor contrabassisten die graag willen soliëren biedt zijn vrij uitgebreide repertoire van deze componist een schatkamer. Hier memoreren we slechts een tweetal cd’s met dit bijzondere moois. 

De Poolse en de Duitse solist komen beiden uit het orkest dat hen begeleidt. In dit geval gebeurt dat uiterst attent en zorgvuldig, maar ook met iets van Italiaanse zwier. Met de nodige grote beheersing en virtuositeit houden ze een warm pleidooi voor dit te zelden gehoorde materiaal. 

Het is geen toeval dat we de Passione amoroso tweemaal tegenkomen. Met orkestbegeleiding betreft het een vierdelig werk uit 1870, met alleen pianobegeleiding is het werk teruggebracht tot drie delen.

Blijft voor CPO Bottesini een eenmalig uitstapje, Naxos pakt deze materie grondiger aan. Dit merk heeft namelijk de complete baswerken van Bottesini in zijn catalogus en de hier besproken cd is daarvan deel 5. Voor zijn uitvoerenden toog men naar Engeland en de V.S. om de solisten uit te verkiezen. Met virtuoze vaart en energie, ook heel zuiver net als de CPO solisten vertolken ze deze betrekkelijk lichtgewicht stukken die toch bijna het uiterste van hun kunnen eisen om er ook nog blijken van grote muzikaliteit, van expressie dus, aan mee te geven.