Beethoven: Pianosonates nr. 4 in Es op.7, nr. 5 in c op.10/1, nr. 6 in F op. 10/2, nr. 7 in D op. 10/3, nr. 8 in c op. 13 Pathétique, nr. 9 in E op. 14,1, nr. 10 in G op. 14/2, nr. 11 in Bes op. 22, nr. 12 in As op. 26, nr. 13 in Es op. 27/1 Quasi una fantasia, en nr. 14 in cis op. 27/2 Mondschein, François-Frédéric Guy. Zig Zag Territoires ZZT 111101 (3 cd’s, 3u 37’07”). 2009/11
De in de jaren dertig vorige eeuw met Artur Schnabel begonnen geschiedenis van de opnamen van de Pianosonates van Beethoven verdient een nieuw boek sinds dat van Joachim Kaiser (Fischer Verlag) uit 1979 danig verouderd is.
De Franse pianist Guy die zich in Nederland vrij onopvallend al eerder, ruim tien jaar geleden gunstig met Sonates van Beethoven manifesteerde (nr. 8, 19 en 29 op Naïve V 5023 en nr. 29 en 30 op Harmonia Mundi HMN 91.1639) en die in Europa rondreist met volledige cyclussen, legde het 32-tal nu volledig, maar niet in chronologische volgorde vast tijdens publieke concerten in het Arsenaal te Metz. Met dit album met elf sonates heeft hij een derde van de route afgelegd.
Verder gerijpt, maar niet minder vrijmoedig geworden in heldere betogen. Wat betreft zorgvuldigheid temperament in technisch zowel als artistiek opzicht imponeert hij als een overtuigend Beethovenvertolker die de vergelijking met illustere voorgangers als Kempff (DG 447.966-2), Kovacevich (EMI 562.700-2), Brendel (Philips 446.909-2), Lewis (Harmonia Mundi HMC 90.1902/3/4/ en 1906/85 plus Goode (Nonesuch 7559-79328-2) kan doorstaan.
Zijn vroegere neiging om de dynamiek beperkte te houden en structurele climaxen wat weinig aandacht te geven, is verdwenen. Snelle dramatische delen krijgen hun volle impact, langzame missen weinig aan expressie. Maar wat het meest treft, zijn de beheerste concentratie waarvan het spel blijk geeft samen met de heldere uitdrukking. Grappig te bedenken dat Guy de tweede Fransman na Yves Nat in de jaren 1953/5 is met zo’n complete cyclus. Boeiend vergelijkingsmateriaal te over nu. De opname is helder en vrij warm van klank met een juiste verhouding tussen direct geluid en galm.
Samenvattend: dit zijn lucide en weloverwogen interpretaties die de volle aandacht waard zijn. Reden genoeg om verlangend uit te zien naar het vervolg.