Borodin: Prins Igor. Mikhail Kit, Galina Gorchakoova, Gegam Gregorian, Vladimir Ognovienko, Bulat Minkeljiev, Olga Borodina e.a. met het Ensemble van het Kirov theater, St. Petersburg o.l.v. Valery Gergiev. Philips 442.537-2 (3 cd’s, 3u 29’01”). 1993
Idem. Boris Martinovich, Nicolai Ghiuselev, Nicolsai Ghiarov, Kaludi Kaludov, Angel Petkov, Stoil Georgiev, Mincho Popov, Stefka Evstatiev, Alexandrina Milcheva e.a. met het koor van de Nationale Opera Sofia en het Sofia festival orkest o.l.v. Emil Tchakarov. Sony S3K 44878 (3 cd’s, 3u 29’50”). 1993
De ‘Polowetskische dansen’ met of zonder koor zijn algemeen bekend, maar de opera waaruit ze stammen kent helaas vrijwel niemand, Voor alles heeft deze aanvankelijk fragmentarisch gebleven opera van de hobby- en zondagscomponist Borodin die door Rimsky-Korsakov en Glazoenov meer veranderd dan voltooid werd behoefte aan uitstekende stemmen die zich ondanks de slechts episodisch geschetste figuren uit dit werk goed kunnen laten gelden.
Zelf werkte de componist gedurende 18 jaar aan het werk, maar bij zijn dood in 1887 bleef het onvoltooid achter. De grote moeilijkheid voor zijn voltooiers was, dat het moeilijk leek om van een categorisch ondramatisch gegeven een dramatisch overtuigend theaterstuk te maken. In veel opzichten is dat nooit gelukt en het resultaat is dan ook eerder een reeks epische taferelen dan een waar muziekdrama. Toch blijft men na beluistering zitten met de impressie van een afgerond geheel dat een aantal van Borodins treffendste en ontroerendste melodieën bevat en dat rijk is aan oriëntaalse beelden en vervuld is van vitaliteit.
Meteen al in de Ouverture bereidt Gergiev de luisteraar voor op wat gaat volgen. Mikhail Kit als Igor klinkt inderdaad als een gefrustreerde, meestal in gevangenschap verkerende vorst Igor. Een andere ster van Gergievs uitvoering is Olga Borodina als verleidelijke, prachtig zingende Kontchakovna. Bulat Minjelkievs Kontchak had indringender mogen zijn, maar de ruige Galizky is in uitstekende handen bij Vladimir Ognovenko. Met wat kleine plus en minpunten voldoet ook de rest van de bezetting goed. Maar het is vooral het engagement van Gergiev en diens orkestrale invulling dat voortdurend imponeert.
Tchakarov leidt ook een uitvoering die zowel vitaal als verfijnd is en voor de hoofdrollen beschikte hij over een stel uitstekende zangers: Boris Martinovich maakt een krachtige indruk als Igor en Nicolai Ghiuselev en Nicolai Ghiaurov verdienen een speciale pluim voor de manier waarop ze de rollen van prins Galitzky en de Polowetser Khan Konchak gestalte geven. Dat het werk hier volledig wordt uitgevoerd, is ook een pre.
Geïnteresseerden in een historische opname kunnen terecht bij de mono opname uit het Bolshoi theater van Melik-Pashayev op Naxos mono 8.111071/3. Maar verder domineert Gergiev met zijn zeer volledige uitvoering het veld royaal. Hopelijk is de Philips opname nog verkrijgbaar.