Biber: 8 Vioolsonates; Passacaglia’s voor luit- en vioolsolo; Sonata representativa; Sonata ‘La pastorella’. Romanesca. Harmonia Mundi HMX 2907344/5. (2 cd’s, 127’01”). 1994

In de Mysterie sonates van Biber (erg mooi op cd gedaan door bijvoorbeeld Stanley Holloway op Virgin 759.551-2) maakte Biber veelvuldig gebruik van scordatura effecten. Dat is in de reeks van acht ‘normale’ sonates uit 1681 maar sporadisch het geval. Niettemin gaat het om heel oorspronkelijke, hoogst inventieve en ten gevolge van de zware gestelde eisen lastig te spelen werken. Er is vooral sprake van uitgebreide variaties en briljant passagewerk, vaak boven een lang (door een aartsluit of theorbe verzorgde) lang aangehouden noot in de baskant. Het flitsende materiaal wordt bij alle brille ook gekenmerkt door plotselinge stemmingswisselingen en heeft een wat rusteloos, haast improviserend karakter.

Andrew Manze, de violist uit Romanesca, een ensemble dat verder bestaat uit John Toll (klavecimbel) en Nigel North (aartsluit, theorbe en gitaar), is een barokspecialist wiens panache precies past bij deze muziek. Hij schittert met name in het filigrane passagewerk en ontwikkelt prachtige kleuren voor deze inderdaad erg kleurige muziek. De sfeerwisselingen zijn raak getypeerd, ongeveer zoals een goede jazzmusicus dat haast nonchalant pleegt te doen. Zelfs de Sonata representativa – een reeks programmatische dierportretten – slaagde heel overtuigend. Prachtige opname ook!