Boulez: Pli selon pli. Christine Schäfer (sopraan) met het Ensemble InterContemporain o.l.v. Pierre Boulez. DG 471.344-2 (69’51”). 2001

De eerste opname die Boulez zelf van zijn ambitieuze vocale werk Pli selon pli (plooi tegen plooi) maakte, dateert uit 1969 en werd gemaakt met Halina Lukomska (Sony 68335), de tweede met Phyllis Bryn-Julson volgde in 1981 (Erato 8573-84248-2, thans Warner 2564-62083-2 2 cd’s). 

Het gaat om Boulez’ meest ambitieuze werk dat blijkbaar nog steeds een work in progress is nadat het in de periode 1957/62 voor het eerst zijn beslag kreeg. De drie centrale delen bevatten een reeks ‘improvisaties’ waarin Mallarmé’s ongrijpbare gedichten worden ontleed in hun samenstellende bestanddelen. Ze worden geflankeerd door hoekdelen voor een groter ensemble waarin de sopraanstem slechts vluchtig aanwezig is.

De fantastisch gevormde vocale melodielijnen, de rinkelende slagwerkeffecten en de uitbarstingen van stuwende energie wekken een soort hypnotiserende stagnatie op die Boulez’ stijl op zijn meest typische wijze treft.

Net als zoveel stukken van deze componist was het onderhevig aan de nodige herzieningen en hier wordt een latere (de intussen laatste?) versie aangeboden. Het is niettemin goed dat die oudere, inmiddels dus al echt historische opnamen bestaan. Het werk is een van de belangrijkste pilaren van het muzikale modernisme na 1950.

Meer nog dan in zijn vorige uitvoeringen laat Boulez de muziek nu expanderen en resoneren. De beide grote orkestrale gedeelten die de drie ‘improvisaties’, kleinschaliger vocale delen met de autoriteit en de serene expressiviteit van Schäfer als groot winstpunt komen er prachtig af. De uitvoering van het tot 57 leden uitgebreide Parijse ensemble is heel glanzend en expressiever dan men voor mogelijk zou houden.