CD Recensies

BRITTEN: WAR REQUIEM, VAN ZWEDEN

 

Britten: War Requiem op. 66. Evelina Dobratcheva (s), Anthony Dean (t) en Mark Stone (b) met het Groot Omroepkoor, Nederlands Kinderkoor en het Radio filharmonisch orkest o.l.v. Jaap van Zweden en Reinbert de Leeuw. Challenge CC 72388 (2 cd’s, 1u 22’37”). 2010

 

Het War Requiem van Britten uit 1961 en een krachtig pacifistisch statement van de componist. Het zesdelige wek met citaten uit gedichten van de tijdens W.O. I gevallen Wilfred Owen en uit de Latijnse Missa pro defunctis is zesdelig en vergt een groot ensemble uitvoerenden: groot koor en sopraansoliste plus groot orkest voor het vertolken van gevoelens van rouw, smeekbedes en schuldgevoelens, jongensstemmen met kamerorgel, de passieve rust van een liturgie die over de dood heen reikt, tenor en bariton solisten met kamerorkest, de gepassioneerde kreten van de gedoemde oorlogsslachtoffers.

Het heeft sinds de componist het werk zelf opnam in 1963 (Decca 414.383-2, 475.7511) niet aan opnamen van het werk ontbroken (zie Vergelijkende Discografie) en wat Britten bij de première niet maar voor die opname wel lukte. Kwam in Amsterdam bij Bernard Haitink 1964 wel tot stand: de gedroomde bezetting met solisten die de landen die het ergst bij W.O.II betrokken waren, te verenigen, namelijk Galina Vishnevskya, Peter Pears en Dietrich Fischer-Dieskau bij het Concertgebouworkest. Jammer dat daarvan geen opname beschikbaar is.

Glansfactor van de Challenge uitgave is de Hilversumse koorinbreng. Van de zangers uit 1964 zal wel niemand meer actief zijn, maar hun opvolgers zorgen voor een prachtige vertolking van hun aandeel, nu eens kalm bezonnen, dan weer felle climaxen leverend. De solistenbezetting is aan mannenkant heel behoorlijk, zij het haast aan de continu te introverte kant, maar de Russische sopraan met haar op zich in de onderhavige context verdedigbare typisch gulle Slavische vibrato is nogal weinig stralend en assertief.

Met zoveel keuze lijken derhalve die historische opname van de componist zelf of anders wel die van Richard Hickox (Chandos CHAN 8983/4) of Helmut Rilling (Hänsller CD 98507) toch net verkieslijker.