CD Recensies

BARBER: ADAGIO VOOR STRIJKERS; STRIJKKWARTET NR. 2 E.A.

Barber: Adagio voor strijkorkest op.11; Ouverture The school for scandal op. 5; Vioolconcert op. 14; Knoxville summer of 1915; Essay nr. 1 op. 12; Medea’s meditation and dance of vengeance op. 23a; Dover beach op. 3; Pianosonate op. 26; Excursions op. 20; Summer music op. 31; Liederen op. 2 nr. 1-3; Strijkkwartet op. 11. Resp. Berlijns filharmonisch orkest o.l.v. Simon Rattle; St. Louis symfonie orkest o.l.v. Leonard Slatkin; Elmar Oliviera (v), Barbara Hendricks (s) met het Londens symfonie orkest o.l.v. Michael Tilson Thomas, Thomas Allen (b), Roger Vignoles (p) Endellion kwartet, Leon McCawley (p), Jeanne Baxtresser (fl), Joseph Robinson (h), Judith Le Clair (fg), Philip Myers (hn). EMI 687.286-2 (2 cd’s, 2u. 37’36”). 1986-2008

 

Barber: Adagio voor strijkers op. 11; Bernstein: Ouverture Candide; Copland: Appalachian spring; Schuman: American festival ouverture. Los Angeles filharmonisch orkest o.l.v. Leonard Bernstein. DG 439.528-2 (54’). 1982

 

Wie een veelzijdig en veelomvattend beeld van Samuel Barber (1910-1981) wil krijgen dat zijn populaire Adagio in een bredere context plaatst, is goed af met de EMI dubbelaar. Hier is dat Adagio ook te horen op de plaats waar het vandaan komt: als langzaam deel uit het Strijkkwartet. 

Het gaat hier om een nuttige, waardevolle anthologie met enige juweeltjes. De interpretatie van het beroemde langzame deel door de strijkers uit Berlijn met Rattle (de meest recente opname) en de vertolkingen van de orkestwerken door Slatkin zijn prachtig uitgevoerd en opgenomen. Dat Slatkin een Essay vastlegde, is winst en dat hij wat humor brengt in de ouverture School for scandal ook. Elmar Oliviero geeft een fraaie lezing van het Vioolconcert waarin hij vooral in het andante uitblinkt door daar een sfeer van bitterzoet verlangen in te leggen. In de finale is hij briljant.

Alle kamermuziekwerken zijn heel welkom, de uitvoeringen staan op hoog peil en het is te horen dat de betrokkenen hiermee in de studio niet voor het eerst werden geconfronteerd, maar op ervaring kunnen bogen. Een hoogtepunt is de Summer music met fluitiste Jeanne Baxtresser in een glansrol. 

Een iets anders samengesteld alternatief biedt een ander tweetal schijfjes: EMI 586.561-2.

Wie het vooral om een wat romantischer uitvoering van het Adagio aankomt, kan ook bij Bernstein terecht in een representatief ‘all American’ programma.