CD Recensies

BLOW: VENUS AND ADONIS

Blow: Venus and Adonis. Catherine Bott, Libby Crabtree, Michael George, Julia Gooding, Andrew King met het koor van de Westminster Abbey school en New London consort o.l.v. Philip Pickett. Oiseau Lyre 440.220-2, Decca 473.713-2 (56’56”). 1992

 

Blow: Venus and Adonis. Rosemary Joshua, Gerald Finley, Robin Blaze, Maria Cristina Kiehr, Christopher Josey met het Clairekapel koor en het Orchestra of the age of musical enlightenment o.l.v. René Jacobs. Harmonia Mundi HMC 90.1684, HMX 290.1684 (50’45”). 1998

 

De Engelse componist John Blow (1649-1708) was een kind van de Restauratie en behoorde tot de koorzangers van de Chapel Royal en kreeg in 1668 een aanstelling als organist van Westminster Abbey. Purcell behoorde tot zijn leerlingen.

Venus en Adonis staat te boek als ‘Maskerspel tot vermaak van de koning’, maar in wezen gaat het om een mini opera en is het ’t eerste Engelse toneelstuk dat op muziek werd gezet.

De handeling munt naar verwachting uit door eenvoud. Na een proloog moedigt Venus haar minnaar Adonis aan om op jacht te gaan. Tijdens zijn afwezigheid onderwijzen Cupido en zij een groepje kleine Cupido’, die onder andere hilarische spellingles krijgen. Adonis keert dodelijk gewond door een wild zwijn terug en sterft in de armen van Venus.

Een verhaaltje van niks, maar Blow voorzag het van prachtige muziek, waarin het recitatief nog niet de aria’s verbond zoals in latere barokmuziek maar een subtiele, vloeiende lijn in en uit de ariosi vormt.

Vooral de weeklacht van de op Adonis wachtende Venus is ontroerend en dat geldt evenzeer voor het slotkoor ‘Mourn for thy servant’.

Venus and Adonis is op cd goed vertegenwoordigd, maar de uitvoering van Pickett beschikt over een paar troefkaarten in de gedaante van Catherine Bott’s verbeeldingsvolle, verleidelijke Venus en Michael George’s mooi gekarakteriseerde Adonis. Dankzij dat tweetal komt het simpele drama fraai tot leven en krijgt het een zeer levendig karakter. Ook de rest van de bezetting bevredigt en Pickett verricht met zijn ensemble geweldig werk.

Het was niet anders te verwachten, maar ook Jacobs zorgt natuurlijk voor een spannende, levendige vertolking. Hij houdt van vlotte, maar gelukkig nooit gejaagde tempi. Rosemary Joshua is ook een heldere, innemende Venus, zeker in haar grote solo tegen het eind. Pittig en duidelijk als hij is, maakt Gerald Finley een goede indruk als Adonis en het was een goede keuze om een countertenor en geen sopraan te kiezen voor de rol van Cupido. Robin Blaze vervult die rol met glans. Koor en orkestje voldoen naar behoren.