CD Recensies

BARTÓK: VIOOLCONCERTEN NR. 1 EN 2, FAUST

Bartók: Vioolconcerten nr. 1 op. posth. Sz. 36, BB 48a en 2 Sz. 112, BB 117. Isabelle Faust met het Zweeds omroeporkest o.l.v. Daniel Harding. Harmonia Mundi HMC 90.2146 (57’59”). 2013

 

Dat van Isabelle Faust (1972) nog nooit een opname verscheen die op de een of andere wijze niet aan hoge verwachtingen voldoet, is een gegeven. Het is zelfs zo dat haar cd’s bij alle delen van het vioolrepertoire waarin ze zich manifesteerde tot de besten behoorden. Eerder toonde ze al aan een ideale Bartókvertolkster te zijn met de essentie en gevoelens van diens muziek voor viool en piano (de beide vioolsonates, de solosonate, de rapsodie, de Roemeense volksdansen op Harmonia Mundi HMG 50.8334/5), zodat het nauwelijks verwondering wekt dat ze ook hier weer uitblinkt met heel idiomatisch, virtuoos spel zonder dat ook maar één ogenblik twijfel ontstaat.

Zonder overdrijving treft ze het karakter van deze werken precies. Dat geldt niet alleen voor de dramatische stemmingswisselingen in het eerste deel van het tweede concert, maar over de hele linie. Ze houdt zich ook behoorlijk aan de timing van de componist. Dat grondig te werk wordt gegaan, blijkt ook uit een speurtocht in de archieven die nieuwe uitwerkingen van articulatie, agogiek en frasering in het Eerste concert tot gevolg hebben. Het resultaat klinkt er bepaald subtieler door. Ze zal ook wel wat te danken hebben aan haar leraar Dénes Zsigmondy die de componist kende.

In concert nr. twee wordt waarschijnlijk om dezelfde reden gekozen voor het slot voor orkest alleen en niet voor de virtuoze herziening die voor Zoltán Székely werd bedacht.

Voeg daarbij dat Harding zorgt voor spirituele en accurate begeleidingen en dat de opname goed, dus op behoorlijk gedetailleerde wijze de orkestratie laat horen en het zal duidelijk zijn dat Steinbacher (Pentatone PTC 5186-350) Ehnes (Chandos CHAN 10690) en Zehetmair (Berlin Classics BC 1529) om maar een paar geduchte alternatieven te noemen er een geduchte rivaal bij hebben. 

Het begeleidende boekjes met tekst van de violiste zelf is interessanter dan gewoonlijk.