Bruckner: Symfonieën nr. 5 in Bes, 7 in E, 8 in c en 9 in d. Concertgebouworkest o.l.v. Eduard van Beinum. Philips 464.950-2 (4u 11’47”). Resp. 1952, 19959, 1953, 1955, 1956.

Bruckner: Symfonie nr. 4 in Es.  Concertgebouworkest o.l.v. Eduard van Beinum. Audiophile Classics APL 101.543 (62’07”). 1952 

Bruckner: Symfonie nr. 7 in E; Brahms: Haydnvariaties op. 56a. Concertgebouworkest o.l.v. Eduard van Beinum. Audiophile Classics APL 101565 (77’17”). 1947/1952

Zeer terecht wordt het beschikbare opnamemateriaal van Eduard van Beinum dat via omroep zaalopnamen en handelsplaten in omloop was in ere wordt gehouden. Hier beperken we ons even tot de Bruckner symfonieën.

Het is alleen opvallend dat dit vooral door buitenlandse labels als Audiophile Classics, Dutton, Tahra en in mindere mate door Decca gebeurt nadat Philips is uitgevallen. Het is een aparte inventarisatie en studie waard, zover die al niet op internet te vinden is.

De herkomst van de originelen kan interessant zijn. Nr. 4 schijnt helemaal nieuw te zijn op cd, er is in ieder geval in de gauwigheid geen andere uitgave van te ontdekken; des te welkomer is deze. In het geval van nr. 7 hebben we een eerste uitgave op Decca AK 1916/23 (8 78t. platen uit 1947) en Haydn van Decca LXT 2778 (mono lp uit 1952). Vanaf daar is een heel spoor heruitgaven te volgen.

In een tijd waarin het karakter in de de nog vrij schaarse opnamen van Bruckners symfonieën nog werd bepaald door mensen als Wilhelm Furtwängler en Bruno Walter en Eugen Jochum zich nog nauwelijks liet gelden, was het best aangenaam om daar de wat nuchterder, minder romantisch aangezette uitvoeringen van Van Beinum tegenover te kunnen stellen.

De Haydnvariaties van Brahms vormen een aardige aanvulling; ze vormen voor de uitvoerenden nauwelijks een probleem, zodat ook dit gedeelte een succes is.

Of het deels overlappende Philips album nog regulier leverbaar is? Zo ja, dan heeft het wel zekere voordelen.

Met alle opnametechnische bezwaren die voor verwende stereo oren gelden, is het een genoegen om ze bewonderend terug te horen. Overigens heeft Audiophile Classics nog heel wat meer opnamen van de dirigent in zijn catalogus: een ware schatkamer voor geïnteresseerden.