Bernstein: On the town. Frederica von Stade (ms), Tyne Daly (zng), Marie McLaughlin (s), Thomas Hampson (bs), Kurt Ollmann (b), David Garrison (zng), Samuel Ramey (bs), Evelyn Lear (s) en Cleo Lane (zng) met de London Voices en het Londens symfonie orkest o.l.v. Michael Tilson Thomas. DG 437.516-2, 479.1111 (1u. 14’21”). 1992

Als show behoort On the town (1944) tot de beste shows ooit. Het werk geeft blijk van een en al inspiratie, beschrijft het verloop van de tijd om de manier om daarvan met hart en ziel te genieten. In vrijwel dezelfde periode waarin de musicals Oklahoma en Carousel van Rodgers en Hammerstein ontstonden was Bernsteins belangstelling voor deze mix van musical en dans als een nieuw soort Gesamtkunstwerk ook gewekt. Voor de teksten werkte hij samen met Betty Comden en Adolph Green.

Het resultaat is een jeugdig uitbundig stuk met pittige muziek. Een lofzang op van een jonge man op het opwindende leven rond de Big Apple in New York. Meteen het begin met ‘New York, New York! It’s a helluva town’ toont dat aan. Drie matrozen gaan met drie meisjes een plezierige tijd aan wal beleven. Er volgt een aaneenschakeling van leuke liedjes van de vlotte taxirit met ‘Come up to my place’ tot het verlangen in Gabeys ‘Lonely town’.

De musical is vooral bekend door de film uit 1949 met Gene Kelly en Frank Sinatra. Ooit dirigeerde Bernstein onder het anagram Randel Striboneen zelf (in 1958) met de oorspronkelijke bezetting, maar deze in het Londense Barbican Centre gemaakte zaalopname overtreft die verre. Daarvoor zorgt een uitgelezen bezetting met in de hoofdrollen sterren als Frederica von Stade (Claire), Marie McLaughlin (Ivy), Thomas Hampson (Gabey), Kurt Ollmann (Chip), Samuel Ramey (Pitkin) en Cleo Laine als nachtclubzangeres.