Beethoven: Vioolconcert in D op. 61; Berg: Vioolconcert. Arabella Steinbacher met het WDR Symfonie orkest Keulen o.l.v. Andris Nelsons. Orfeo C 778091 A (75’17”). 2008

Twee gezichten vertoont deze opname in meerdere opzichten. Allereerst natuurlijk door de geheel verschillende aard van dit tweetal vioolconcerten, maar vooral ook door de aanpak daarvan.

Zoals Berg’s Vioolconcert is opgedragen aan een ‘engel’ (de op achttienjarige leeftijd aan polio gestorven Manon Gropius), zo droeg Arabella Steinbacher (1981) haar vertolking op aan haar overleden vader die aan de Beierse Staatsopera was verbonden en haar vroeger vaak begeleidde, ook in deze werken.

Haar letterlijk en figuurlijk zuivere, intense, maar geen moment sentimentele voordracht legt daar mooi getuigenis van af. De opvatting is uitgesproken sereen en transparant en het Bach citaat uit het tweede deel wint daarbij aan expressie.

Wat Beethoven betreft, moet men gesteld zijn op een evenzo ingetogen, breed opgezette aanpak waarin de lyriek de boventoon voert en ieder zweem assertiviteit ontbreekt. Pas in de finale komt meer leven in de brouwerij. Zoals dat hoort volgt de dirigent keurig de opvatting van de soliste maar of dat van harte is? Erg mooi wordt wel Kreislers cadens gespeeld.

Dit is typisch zo’n cd die men eerst zelf moet keuren voordat men beslist. Ter vergelijking kunnen de in de Vergelijkende Discografie genoemde opnamen van bijvoorbeeld Faust, Zehetmair, Kremer en Jansen dienen.