Bernstein: Symfonie nr. 1 Jeremiah voor mezzosopraan en orkest; Concert voor orkest Jubilee games. Helen Medlyn (ms) c.q. Nathan Gunn (b) met het Nieuw Zeelands symfonie orkest o.l.v. James Judd. Naxos 8.559100 (55’04”). 2002

Sinds Bernstein bij het uitvoeren van eigen werk niet onlogisch koos voor een nogal extraverte, emotionele stijl, zoals wat deze symfonie uit 1942 betreft in zin in Israël gemaakte opname uit 1977 (DG 415.964-2) en dirigenten als Tilson Thomas en Alsop een dergelijke aanpak al temperden, gaan onder meer David Zinman en Kent Nagano nog wat verder in die richting.

Ook James Judd nam verder weg in Nieuw Zeeland een houding aan die wel heel partituurgetrouw is, maar die de muziek tot de harde kern terugbrengt. Daarmee zorgt hij wat de symfonie betreft voor een waarachtig en waardevol alternatief. De muziek klinkt namelijk minder ruig en retorisch en de orkestbalans is veel verfijnder. De ‘gewone’ Australische mezzo Helen Medlyn past ook volmaakt in dit beeld dat niet om een wereldster als Christa Ludwig vraagt. Het werk verliest zo mogelijk iets aan gewicht, maar wint aan expressie.

Wat minder bekend is het Concert voor orkest met de ondertitel Jubilee Games uit 1986/8 waarvan de kern uit een zevental variaties bestaat. Ook dat nam Bernstein in Israël op (DG 429.231-2), maar hier krijgt het een frisse, verjongende behandeling.