Bach, C.P.E.: Magnificat Wq 215; Heilig ist Gott; Symfonie in D Wq. 183/1. Elizabeth Watts (s), Wiebke Lehmkuhl (ms), Lothar Ordinius (t) en Markus Eiche (bs) met het   RIAS Kamerkoor en het koor van de Akademie für alte Musik Berlijn en het Frühe Musik Ensemble o.l.v. Hans-Christoph Rademann. Harmonia Mundi HMC 90.2167 (56’05”) 2013.

Carl Philipp Emanuel Bach, wiens driehonderdste verjaardag w 8 maart 2014 herdachten, was op Palmzondag 1786 in Hamburg betrokken bij een liefdadigheidsconcert waar hij fragmenten uit het werk van zijn vader en Händel dirigeerde naast de hier opgenomen eigen composities.

Zijn Magnificat, dat een paar maanden eerder ook in de Thomaskerk in Leipzig had geklonken bij de eredienst na het overlijden van zijn vader, dateert uit 1749 en is een best imposant, zij het wat hoekig werk dat hier van de vier solisten, het koor en het orkest een heel goede, passend historiserende verklanking krijgt. Het werk klinkt hier in een herziene versie wat bijvoorbeeld blijkt uit het ongeveer tot de helft bekorte koor ‘Et misericordia ejus’. De onbekende solisten profileren zich buitengewoon positief. Watts zorgt voor mooie versieringen, Eiche pakt flink uit in ‘Fecit potentiam’ en ook Lehmkuhl is prijzenswaardig.

Felix Prohaska maakte er destijds de waarschijnlijk eerste opname van en verder bestaan onbekende uitgaven van Näf (Carus 83.412), Rilling (Hännsler 98970), Haenchen (Sony 011011), Ledger (Decca 421.148-2) en Schneider (Capriccio 67003). Dit voor degenen die verder grondig willen vergelijken.

Veel origineler klinkt de Hamburgse Symfonie nr. 1, een in alle opzichten nog steeds verrassend werk. Het dubbelkorige Heilig blijkt een nobel, opmonterend stuk te zijn. Ook deze werken komen hier mooi uit de verf.