Bach, J.S.: De geheime Bach. Chromatische fantasie en fuga in d BWV 903a (Rust-versie); Adagio in G BWV 968; Luitfuga in g BWV 1000; Allemande in g BWV 836; Menuet fait par Mons. Böhm nr. 1 in G BWV 841; Menuet nr. 3 in G BWV 843; Partita O Gott, du frommer Gott BWV 767; Partita voor soloviool nr. 2 in d BWV 1004. Christopher Hogwood. Metronome MET CD 1056 (71’41”). 2003

De titel van deze cd is wat provocerend want er is langzamerhand meer weinig geheims aan de muziek van Bach. Dat geheim schuilt in het feit dat weliswaar bekend was dat de componist zijn werken voor toetsinstrument liefst op een clavichord speelde. OP zijn minst maakt Hogwood hier duidelijk waarom: dat instrument biedt de mogelijkheid tot grotere dynamische contrasten dan het klavecimbel omdat de snaren worden aangeslagen in plaats van getokkeld. 

Hier gebruikt Hogwood zowel oorspronkelijke voor dit instrument bedoelde werken als arrangementen van bijvoorbeeld muziek voor soloviool. De mooiste gelegenheid om die grotere dynamische expressie te laten horen bieden de Chromatische fantasie en fuga en het arrangement van de Partita voor soloviool met de beroemde chaconne.

De overige werken nemen in menig opzicht letterlijk en figuurlijk een tussenpositie in. Het lijkt zelfs of de clavichord speler er zelf geen al te groot enthousiasme voor kan opbrengen. Misschien geen wonder: het materiaal is ook niet bijster interessant. Toch is deze uitgave best nuttig en het aanhoren waard.