Bouzignac: Ecce festivitas amoris; Ecce homo; Unus ex vobis; In pace in idipsum; Ha! Piange; Vulnerasti cor meum; Alleluya, venite amici; Flos in flores; O mors, ero mors tus; Clamant clavi; Ecce aurora; Dum silantium; Jubilate Deo; Salve Jesu plissime; Ave Maria; Tota pulchra es; Te Deum. Les arts florissants en Pages de la Chapelle o.l.v. William Christie. Harmonia Mundi HMC 90.1471 (63’27”). 1993

Een erg prominente plaats in het Franse muziekleven rond 1625 heeft Guillaume Bouzignac (ca. 1587- ca. 1643) niet ingenomen. Hij werd geboren in Saint-Nazaire, studeerde in Narbonne en was daarna successievelijk koorleider in Angoulème, Bourges, Tours en Clermont-Ferrand. Maar des te bijzonderder zijn z’n  motetten.

Luister om te beginnen eens naar ‘Ecce homo’. Daar treedt een tenor in een solo op als Pilatus met de vraag ‘Zal ik uw koning doden’, waarop bekend genoeg het koor uitroept ‘Kruisig hem!’. Het slot is echt treffend als Pilatus haast fluistert ‘Wat voor kwaad heeft hij gedaan?’

O ga ter wille van het contrast naar ‘Unus ex vobis’, een dialoog tussen Christus en zijn discipelen waarbij men zich in een eredienst van de Russisch Orthodoxe kerk waant. Veel luchtiger en uitgelatener van aard is dan natuurlijk weer ‘Jubilate Deo’. Verrassende muziek dus.

Al deze kwaliteiten en onderlinge verschillen worden op deze cd prachtig naar voren gebracht, waarbij Christie bij uitzondering ook (niet volmaakt zingende) jongenssopranen inzet. Maar hoe dan ook: dit is een echt bijzondere uitgave.