Sorina Aust-Ioan: Aus meinem Tagebuch III. Beethoven: Pianosonate nr. 31 in As op. 110; Prokofiev: Visions fugitives op. 22 nr. 1-20; Boulez: Notations nr. 1-12; Dartois: Les quatrins valaisans. Met Anna Herbst (s). Zoundr ZDR 0039 (67’54”). 2018

Het begrip Aus meinem Tagebuch komen we als pianocompositie tegen in Regers op. 82, maar bij Sorina Aust-Ioan gaat het om wat anders, om persoonlijk dierbare herinneringen die ze op cd uit met pianowerken die haar na aan het hart liggen. Dat ze begint met de op één na laatste pianosonate van Beethoven met dat prachtige arioso dolente begin van de finale zal iedereen als iets belangrijks met haar meevoelen.

De overstap naar de twintig korte, nu eens groteske, dan weer poëtische  stemmingsbeelden die Prokofiev tussen 1915 en 1917 in zijn Visions fugitives noteerde, is hierna groot. Ze worden geheel in de geest van Balmont gespeeld: ‘In elke steelse blik zie ik hele werelden. Ze wisselen eindeloos als de kleuren van een regenboog’.

De volgende schokvormige overgang komt met de Notations van Boulez. Zoals zo vaak bij Boulez kostte het tijd voor hij ze tussen 1945 en 1998 met nr. 7 als sluitstuk alle twaalf gereed had. Elk van hen is een caleidoscoop van kleuren, botsende ritmische figuurtjes en plotselinge melodieflarden, nu eens heftig dan weer verleidelijk van aard. Die snel wisselende stemmingen zijn hier opnieuw raak getroffen. 

In het laatste gedeelte van het programma vergezelt de sopraan Anna Herbst de pianiste in een uitvoering van vier van de zesendertig in 1926 in het Frans geschreven gedichten Les quatrains valaisans van Rilke: ‘Après une journée de vent’, ‘Avant que vous comptez dix’, ‘Vois-tu, là-haut; ‘Le long de chemin poussiéreux’ en ‘Les tours, les chaumières, les murs’. Mooi dichterlijk materiaal waaruit in 1939 ook al was geput door Milhaud en in 2012 door Cyrill Schürch werken voor (kinder)koor. 

Over de in 1955 geboren Franse componist Jean-Philippe Dartois is weinig info te vinden, behalve dat hij filmmuziek schrijft. Zijn Quatrains valasains zijn uit 2015 en beleven hier hun eerste opname, warm van toon als de zon in Wallis gezongen door Anna Herbst.

Als een zich steeds goed aan karakter, stijl en genre aanpassende kameleon beweegt Sorina Aust-Ioan zich door dit veelzijdige programma. Op de cover meldt ze als motto ...et in terra pax hominibus.