Patrick Ayrton: Some like it plucked. Gershwin: ‘I got rhythm’ uit Girl Crazy (bew.); Templeton: Bach goes to town (bew.); Schnittke: Suite in oude stijl voor viool en piano; Garner: I can’t get started with you (bew.); Satie: Gnossienne nr. 2 (bew.); Schulhoff: Schetsen nr. 1-6 ‘Esquisses de jazz (bew.); Stravinsky: ‘Marche royal’ uit L’histoire du soldat (bew.); Shaw: Summer ridge drive (bew.); Copland: ’Slow dance’ uit Sentimental melody (bew.); Horvitz: Jazz concerto. Met Thomas Gould (v) en Les inventions. Globe GLO 5272 (66’05”). 2018  

Sinds 1997 heeft de rond 1960 geboren Britse toetsenist Patrick Ayrton die op het Koninklijk Conservatorium iun Den Haag bij bij Ton Koopman studeerde en daar nu zelf les geeft op orgel, piano, klavecimbel en harmonium al een behoorlijk aantal cd’s uitgebracht, maar dit is een vrij bijzondere waarop hij, deels met violist Thomas Gould in Schnittke, Stravinsky en Shaw en in Joseph Horvitz met de eigen band van de klavecinist, Les inventions en grappige mengeling van andere werken onderhanden neemt.

Crossover is de kerngedachte achter een programma met barokke en pseudobarokke sonatevorm en Gershwins met jazz geïnfuseerde modernere uitingen en wat latere jazzinvloeden.

Het ware pièce de résistence uit het programma, Joseph Horvitz’ Jazz klavecimbelconcert uit 1965 is tot het laatst bewaard. Terzijde blijkt ook dat Ayrton goed kan improviseren.

De titel van deze uitgave is verklaarbaar: in tegenstelling tot bij een piano waar de snaar wordt aangeslagen, wordt deze in het klavecimbel met een pennetje getokkeld. Het is maar goed dat hij hiervoor een pittig klinkend Duits instrument ter beschikking had.

Her geheel is aardig gevonden, behoorlijk goed uitgevoerd en heel onderhoudend om naar te luisteren voor een keer.