Avi Avital: The art of the mandolin. Vivaldi: Concert voor 2 mandolines en strijkorkest in G RV. 532; Beethoven: ‘Adagio’ in Es WoO. 43b (bew.); Bruce: Death is a friend of ours; Sollima: Prelude; Scarlatti, D.: Klavecimbelsonate in d K. 89 (bew.); Ben-Haim: Sonate voor mandoline, gitaar en klavecimbel; Henze: Carillon, récitatif, masque. Met Alon Sariel (mand), Anneleen Lenaerts (hrp), Ophira Zakai (theorbe), Yizhar Karshon (kl), Patrick Sepec (vc), Sean Shibe (git) en het Orchestra Barocca di Venezia. DG 483.8534 (57’57”). 2020

 

Als mooie herinnering aan het bezoek en dat de Israëlische mandolinespeler Avi Avital in november 2020 aan Nederland bracht en aan zijn optreden, is dit een mooie cd. Op de Sonate van Scarlatti na speelt hij louter oorspronkelijke voor dit instrument geschreven werken van barok tot heden. Zelf zegt hij daarover: ‘Dit in niet een inleiding tot de mandoline, het is de essentie van de mandoline’. De recentste stukken van Bruce en Sollima zijn speciaal voor hem geschreven.

Avital is zeker de huidige grootmeester op het instrument. Iedere klank die hij met zijn vingervlugge getokkel voortbrengt straalt een subtiele flamboyante en expressieve gloed uit. Vivaldi klinkt levendig en kleurig, Henze’s Carillon, récitatif, masque speels.

Hij laat zich afwisselend begeleiden door het Venetiaans Barokorkest, viool, fluit, theorbe, cello, gitaar en klavecimbel wat bijdraagt aan de afwisseling, vooral omdat Anneleen Lenaerts, Ophira Zakai, Yizhar Karshon, Patrick Sepec, en Sean Shibe zulke goede collegiale musici zijn. 

Bij wie dit optreden in de maakt valt, moet zeker ook eens luisteren naar ‘Avital meets Avital’ (DG 479.6523) uit 2017. Daarop speelt hij met Omer Avital (cb, oud), Yonathan Avishaim (p), Itamar Doari (slagw) en Uri Sharlin (acc) 9 vermoedelijk eigen werken.