Emily d’Angelo: Enargeia. Hildur Gunnarsson: ‘Fólk faer andiit’, ’’Lidur’; Hildegard von Bingen: ‘O frondens virga’, ‘O viruus sapiente’; Missy Mazzoli: Duizend tongen, ‘Jij bent het stof’, ’This world within me is too small’ uit Liederen van de opstand, ‘Hello Lord’ uit Vespers for a new dark age; Sarah Kirkland-Snider: ‘De lotus eters’, ‘Dead friend’, ’Nausicaa’ uit Penelope, ‘Caritas’. Met Jonas Niederstadt (klokkenspel), Wolfgang Fischer (slagw) en Das freie Orchester, Berlijn o.l.v. Jarkko Riihmäki. DG 486.0536 (52’45”). 2021

 

De Italiaans-Canadese mezzo Emily d’Angelo won in 2018 als 23-jarige het  vocalistenconcours in Montréal met een fragment uit Richard Strauss’ Ariadne auf Naxos en vestigde meteen de internationale aandacht op zich als volledig gevormde vocaliste die over een neigen, tamelijk gespierd stemgeluid heeft en een duidelijke, krachtige persoonlijkheid is op het podium. Haast vanzelfsprekend leidde dat tot Europese engagementen als Sesto in Mozarts La clemenza di Tito in Covent Garden en Idamante uit Idomeneo bij de Beierse Staatsopera. Daarna kwam al snel ook het aanbod voor haar eerste opname als 26-jarige.

Het begrip ‘Enargeia’ was voor de oude Grieken een concept van de retorica en de poëzie dat voor het eerst bij Homerus opduikt. Emily d’Angelo maakt het zich eigen en tot doel. Ze koos voor haar recital muziek van componistes uit heden en verleden. De Duitse Hildegard von Bingen leefde van 1098 - 1179, De uit IJsland komende Hildur Gudnarsson werd in 1982 geboren, de Amerikaanse Missy Mazzoli in 1980 en de dito Sarah Kirkland-Snider in 1973.

Het zeer gevarieerde geheel leidde tot erg mooie resultaten. Het karakter en het concept daarvan zijn bijzonder en de uitwerking daarvan door de zangeres die zich meestal alleen door cimbalom en bescheiden gebruikt slagwerk laat begeleiden is beklijvend mooi en heeft iets magisch, ook door de manier waarop oud en nieuw naadloos zijn geïntegreerd. Hier horen we iemand die vastbesloten is om haar eigen weg te gaan.