Alessandra Ziveri: La promenade des dames. Charpentier, L.: Harprapsodie; Tailleferre: Études nr. 1-18 ‘Le petit livre de Madame Tardieu’; Harpsonate; Sonate alla Scarlatti; Hansen Jamet: Variaties over een thema in mineur. Da Vinci C 00168 (59’30”). 2019

Solistisch of in combinatie met andere instrumenten kan een harp klankwonderen teweegbrengen. Alfred Tennyson merkte daarover op: ‘Love took up the harp of Life and smote on all the chords with might/Smote the chord of Self, that, trembling, pass’d in music out of sight’. Dat laat de Italiaanse harpiste Alessandra Ziveri hier ook goed horen en werken van drie Franse componisten.

Het hoofdgerecht wordt gevormd door de Harpsonate uit 1953 van Germaine Tailleferre (1892 - 1983), de enige vrouw uit de Groupe des Six. Deze sonate werd geschreven op verzoek van de beroemde Spaanse harpist Nicanor Zabaleta, ‘Hij kwam me opzoeken en ik vond hem zo charmant en plezierig - en hij speelde zo prachtig - dat ik graag op zijn verzoek inging’. Handig buitte ze alle expressieve mogelijkheden van het instrument uit in het driedelige werk dat een stralende mars, een zwoele habanera (als hommage aan Zabalerta’s Spanje) en een perpetuum mobile of een jazzy thema.

Zoals de Sonate alla Scarlatti niet alleen een goed studiewerk, is maar tevens een eerbetoon an de oude Italiaan, zo is Le petit livre de Madame Tardieu’ dat aan de vrouw die haar wegwijs maakte op de harp.

De composities van Tailleferre worden omlijst door de Harprapsodie van Louise Charpentier (1902 - 1964) die ik ooit had gehoord van Youlina Tochkova (Gega GD 167) en een Variatiewerk van de vrij onbekende Renée Hansen Jamet (1900 - 1985) van wie ik verder geen opnamen ken.