Dana Zemtsov: Silhouettes. Clarke: Altvioolsonate; Debussy: La plus que lente L. 121 (bew.); ‘Clair de lune’ uit Suite bergamasque (bew.); Beau Soir (liedbew.); Werkman: Suite voor altviool en piano; Milhaud Altvioolsonate nr. 1 op. 240; Enescu: Concertstück. Met Anna Fedorova. Channel Classics CCS 42320 (71’40”). 2019
De Altvioolsonate van Rebecca Clarke (1886 - 1979) uit 1919 is langzamerhand in altistenkringen populair geraakt en er bestaan inmiddels meer dan twintig opnamen van. Zemtsov en Fedorova laten de adrenaline ruim stromen in de vele gepassioneerde momenten maar fraseren ook de meer naar binnen gerichte passages in alle rust. De folkloristische passages in het snelle middendeel bezitten veel panache en in de adagio/allegro finale wordt gaandeweg ook de nodige passie ontwikkeld. Uitvoerenden en compositie zijn één: de Sonate bruist.
Bij het Debussy aandeel in dit programma hebben we te maken met mooie bewerkingen van pianostukken en een lied. Van ‘La plus que lente’ uit 1910 verwacht je een langzame wals, maar Debussy had een wat wrang gevoel voor humor en voorzag het stuk van de aanduiding ’Molto rubato con morbidezza’ en dat is precies waar beide musici rekening mee houden.
Daarna volgt een aangename verrassing met het Concertstück van Enescu uit 1906 dat een schaduwbestaan voert en bijna nooit te horen is, maar hier met virtuoze glans wel en meteen heel goed.
De Altvioolsonate nr. 1 van Milhaud uit 1944, die hij schreef voor Germain Prévost, kende ik van Paul Cortese en Michel Wagemans (ASV DCA 1039). Het is een aardig, vrij luchthartig, contrastrijk werk dat me veel élan wordt uitgevoerd.
Dat Zemtsov ook de Suite voor altviool en piano van Arne Werkman (1960), want eerder nam ze ook zijn aan haar altvioolkwartet opgedragen Mouvements pour quattre altos op. 59 (Navis NC 1). Werkman werd in Den Haag geboren, maar leefde lange tijd in Frankrijk en Genève voordat hij in 1994 naar Nederland terugkeerde. Goed om weer een een substantieel werk als de met toewijding gespeelde Suite te horen.
Jeltje Quirijnen maakte een opname van zijn Pavane voor altviool en strijkorkest (Het Britten 2015). Er is in dit recital een eendrachtige samenwerking met Anna Fedorova.
Fijn dat er een aanvulling is op eerdere uitgaven van Zemtsov als Romantic metamorphoses (Channel Classics CCS SA 37215) en Enigma met solowerken (Channel Classics CCS SA 35714).