Carina Vinke en Hanna Shybayeva: Silent echoes. Schumann: Frauenliebe und Leben op. 42; Staern: uit  Tranströmersanger nr. 9-12; Scriabin: Préludes op.11 nr. 13-15; Sibelius: ‘Flickan kom ifrån sin alsklings möte’ op. 37/5; ‘Den första kyssen’ op. 37/1; ‘Svarta Rosor’ op. 36/1; ‘Var det en dröm?’ Op. 37/4. Bestellen op www.hannashybayeva.com (53’43”). 2011

In Schumanns Frauenliebe und Leben kunnen we in deze interpretatie passend mooi volgen hoe het in de liefde van een eerst aarzelend verlangen via uitbundig geluk tot een uiteindelijk grote teleurstelling komt. De diverse stadia van de emoties zijn fraai met een warm expressieve stem ingevuld.

Bij het zien van de naam van de Zweedse componist Benjamin Staern (1978) kwamen ineens oude herinneringen boven aan diens vader, dirigent Gunnar Staern met wie ik eind jaren vijftig in Luzern optrok waar hij een masterclass bij Karajan volgde. Maar dat terzijde. Van de componist kende ik alleen het door mezzo Anna Larsson gezongen lied ‘De diepe cello van de nacht’ (Phono PSCD 180). Het is goed hier kennis te kunnen maken met een viertal andere sfeervolle, gevoelig voorgedragen liederen. De drie Chopineske Préludes van Scriabin vormen een fijn intermezzo.

Met een viertal liederen van Sibelius blijven we in de Scandinavische sfeer. Het vergde waarschijnlijk grondige voorbereiding om voor Staern en Sibelius het Zweeds goed meester te worden. Wat dat betreft had Elisabet Söderström het met haar complete opname van de Sibelius liederen (Decca 476.1725) makkelijker. Maar ook Carina Vinke toont een goed taalgevoel en brengt lijn en inzicht in het door haar met finesse voorgedragen viertal. Het resultaat is een verre van alledaags, geslaagd optreden