Evelina Vorontsova: Debuutrecital. Bach, J.S.: Koraalvoorspel Ich ruf zu Dir, Herr Jesu Christ BWV 639; Chromatische fantasie en fuga in d BWV. 903; Scarlatti, D.: Klavecimbelsonate in b L. 33, K. 87; Franck: Prélude, choral et fugue M. 21; Tchaikovsky: Dumka op. 52; Chopin: Ballade nr.4 in f op. 52; Scriabin: Préludes in e op. 11/4 en B op. 22/3; Mazurka in e op. 25/3. STH CD 140205-2 (63’56”). 2001

Rachmaninov: Pianosonate nr. 2 op. 36; Corellivariaties op. 42; Moments musicaux op. 16 nr. 1-6. Evelina Vorontsova. STH 141609-2 (68’38”). 2016 

De Russische pianiste Evelina Vorontsova, die in 1992 in  de prijzen viel van het Utrechtse Lisztfestival en beloond werd bij pianoconcoursen (Padua, Rachmaninov) en zich in  Nederland vestigt en van daaruit werkt, stelde voor haar cd debuut in 2001 een muziekprogramma dwars door de muziekgeschiedenis heen samen dat blijk gaf van haar veelzijdige talenten zonder dat ze daarvoor een bekend ‘groot’ werk hoefde aan te raken. Een recital het eindoptreden om het diploma uitvoerend musicus aan een conservatorium te vullen. Ware dat het geval geweest, zou ze bij de kritische jury wel com laude zijn geslaagd. Maar ook los van dat gaat het om een aardige samenstelling, voortreffelijk gerealiseerd.

Vijftien jaar later, met de Rachmaninov prijs op zak, laat ze zich opnieuw, nu in dat specialisme horen. Dat doet een bijzondere affiniteit met dit repertoire verwachten en gelukkig wordt dat bewaarheid. De tweede pianosonate klinkt in zijn oorspronkelijke vorm en Vorontsova’s  vertolking is even stormachtig als oprecht. Wie goede herinneringen heeft aan Glemser (Oehms OC 558), Sudbin (BIS SACD 1518), Trifonov (DG 479.4970) en Matsuev (RCA 88697-15591-2) zal ook door haar zeker niet worden teleurgesteld. De zes Moments musicaux zijn een volgende demonstratie van techniek, smaak en muzikaliteit, een Lugansky waardig (Erato 8573-85770-2).

In de Corellivariaties, het solostuk dat slechts één opusnummer verwijderd is van de veel bekendere Paganinivariaties met orkest, is de pianiste goed bestand tegen felle concurrentie van Grimaud (Teldec 8573-84376-2), Melnikov (Harmonia Mundi HMC 90.1978) en Pletnev (DG 459.634-2). De subtiele manier waarop ze het thema voorstelt is de opmaat voor een even genuanceerde als briljante verdere interpretatie, met name in de extroverte variaties nr. 11, 16 en 18. Gelukkig is de opname  geslaagd warm van klank.