Matthias Veit: Notturno, muziek van licht en schaduw. Crumb: Pastorale, Proteus, Dream imagines, Twin suns, Spring fire; Debussy: Danseuses de Delphes, Feuilles mortes, Les collines d’Anacapri, Les fées sont d’esquisses danseuses, Feux d’artifice; Scriabin: Prélude op. 29/2, op. 22/4, op. 31/3, op. 39/1, op. 74/3, op. 56.1, op. 74/5, Etude op. 65/3; Chopin: Prélude op. 25/11, op. 25/14, op. 22/8, Nocturne op. 27/2, Fantaisie- Impromptu’s; Barber: Nocturne op. 33; Field: Nocturne nr. 7. TXArt TXA 18112 (74’07”). 2018
Matthias Veit is een man die grossiert in pianominiaturen. Op 2 cd’s (Chromart Classics TXA 12009) bracht hij er ooit in 2003 vijfentachtig van Frescobaldi tot Goebaidulina bijeen. Te weten stukjes van Nielsen, Scarlatti. Haydn, Bull, Orff, Distler, Jolivet, Sibelius, Dussek, Purcell, Bartók, Grammann, Dvorak, Heller, Couperin, Kuhnu, Moesorgsky, Kelemen, Busoni, Chausson, Smetana, Satie, Webern, Casella, Chopin, Schubert, Frescobaldi, Kurtág, Messiaen, Ravel, Beethoven, Krenek, Schumann, Grieg, Tailleferre, Ligeti, Prokofiev, Martin, Müller-Siemens, Reger, Szymanowski, Boulez, Scriabin, Pärt, Froberger, Händel, Poulenc, Mendelssohn, Eben, Honegger, Haas, Rautavaara, Brahms, Genzmer, Turina, Martinů, Copland, Jelinek, Kabalevsky, Shostakovitch, Goebaildulina, Kodály, Debussy, Lourié, Hartmann, Liszt, Byrd, Katchaturian, Poglietti, Villa-Lobos, Milhaud, Ives, Schnittke, Wagner-Régeny, Schönberg, Hindemith, Mozart, Reicha en Rossini in bonte afwisseling.
Het moet heel wat zoekwerk zijn geweest om dat bij elkaar te sprokkelen. Op zijn nieuwe cd is hij een stuk bescheidener en selectiever met dertig stukjes, waarbij hij zich beperkt tot Crumb, Debussy, Chopin, Barber en Field.
Hij beschouwt het programma als een spel van licht en schaduw, als een panorama van overeenstemmingen, stemmingen met een wisseling tussen gespannen rust en kleurige dramatiek, bekend en onbekend.
Het recital kent tussen feesten der herkenning onbekende verrassingen en het leukst is om het zonder te weten wat volgt af te spelen. Het geheel eindigt met een onverwachte culminatie. Meer iets voor pianofreaks dan voor serieuze liefhebbers van pianomuziek want het kortste stuk van Scriabin duurt 1’02’ en het langste van Chopin 05-45’. Veit zorgt wel dat ieder stuk karakter krijgt.
De documentatie is best aardig en vleugel klinkt mooi. Alle waardering voor de genomen moeite.