Vivaldi: Vioolconcerten in a op.3/6, RV. 356 (bew.) en g op. 8/2 RV. 315 L’estate (bew.); Concert voor luit, 2 violen en b.c. in D RV. 93 (bew.); Mandolineconcert in C RV. 425; ‘Largo’ uit Piccoloconcert in C RV. 443 (bew.); Trio voor viool, luit en b.c. in C RV. 82 (bew.); Anon.: La blondina in gondoleta. Avi Avital (mandolie), Ivano Zanenghi (luit), Daniele Bovo (vc), Fabio Tricomi (git), Lorenzo Feder (kl) en het Orchestra barocca di Venezia. DG 479.4017 (51’34”). 2014

 

Eind oktober 2020 was de Israëlische mandolinespeler Avi Avital i Nederland en speelde hij in het programma Podium Witteman het enige Celloconcert van Vivaldi, die wel nog een Concert voor 2 mandolines in G RV. 532 schreef. Dat is o.a. opgenomen door Giovanni Scaramuzzino en Sonia Maurer mer Fabio Biondi (Virgin 545.527-2).  

Wat Avital hier met een oorspronkelijk werk van Vivaldi doet, deed hij eerder met een stel bewerkingen van composities van Bach (DG 479.009-2).

Wie zich de film Kramer versus Kramer herinnert, zal ook nog weten dat dit concert daarin een rol speelde. De overige werken - en dan met name het Luitconcert RV. 82, de Triosonate RV. 82 - lenen zich uitstekend voor bewerkingen en zelfs het largo uit het Flautinoconcert RV. 433 komt er goed af, al klinkt het wat prikkelender omdat de mandoline zijn klanken niet zo lang kan aanhouden als de fluit.

De tempi liggen aan de hoge kant (probeer de finale van RV.93) alsof Avitals virtuoze spel daardoor extra moet worden beklemtoond. Het langzame deel uit het ‘Zomer’ deel van de Vier jaargetijden en het Venetiaanse gondelierslied hadden misschien beter kunnen worden vervangen door iets substantiëlers of worden weggelaten.

Het is wel eens aardig om na te gaan wie nog meer Mandolineconcerten schreven. Het lijstje is maar kort met Kozeluch, Hummel, Giuiiani en Lecca. De meest recente bijdrage leverde  Martijn Padding.