Merel Vercammen: The Boulanger legacy. Boulanger, L.: ‘Nocturne’, ‘Cortège’, ‘D’un matin de printemps’; Bacewicz: Vioolsonate nr. 3; Bernstein: Vioolsonate; Piazzolla: ‘Le grand tango’; Boulanger, N.: ‘Modéré’ uit 3 Pièces (bew). Met Dina Ivanova. TRPTK TTK 0064 (57’50’). 2020

 

In wat haar ‘Boulangerie’ werd genoemd heeft Nadio Boulanger (1887 - 1979) in Fontainebleau een heel groot aantal jonge componisten en uitvoerende musici als Daniel Barenboim les gegeven en op weg geholpen. De lijst lang en bevat voor veel namen van vooral Amerikanen zoals Bernstein, Carter, Copland, Harris en Thomson, maar ook de Poolse Grazyna Bacewicz, de Engelsen Thea Musgrave en Lennox Berkeley, de Argentijn Piazzolla en de Fransman Jean Françaix.

Door dat vele lesgeven bleef haar eigen oeuvre wat beperkt. Het ontstond voornamelijk naar aanleiding van haar lessen en geïnspireerd door gesprekken daarna. Uit die veelheid aan componisten en materiaal maakten violiste Merel Vercammen en haar Russisch-Nederlandse duopartner Dina Ivanova een kleine selectie die behoorlijk diverse resultaten oplevert.

Om te beginnen wordt eer betoond aan Nadia Boulangers jongere zus Lili (1893 - 1918) die tragisch op jonge leeftijd overleed. Haar ‘Nocturne’ is uit 1911 ‘Cortège’ uit 1914 en ‘D’un matin de printemps’ uit 1918, het zijn werken die alternatief ook voor fluit en piano zijn bestemd.

De Vioolsonate van Bernstein is uit 1940, Bacewicz schreef haar vrij bekende Vioolsonate in 1949 en Piazzolla zijn Grand Tango als laatkomer in 1982. 

Met een van de 3 Pièces van Nadia Boulanger die daarmee zelf met een eigen werk terecht eer wordt gegeven, eindigt het programma. Ze schreef voornamelijk vocale muziek en pianowerken; deze Stukken uit 1914 zijn oorspronkelijk voor cello en piano, maar Merel Vercammen bewerkte ze voor viool.  

Ze geeft samen met Dina Ivanova een bijzonder aardig beeld wat zoal aan moois en lekkers werd ‘gebakken’ in de Boulangerie, zelfs lang nadat deze was gesloten.