Klaartje van Veldhoven: Miroir de peine. Andriessen, H.: ‘Maria schone vrouwe’, ‘Miroir de peine’, Sonata da chiesa, ‘Magna res est amor’, ‘La sainte face’; Badings: ‘Toccata’. Van Lier: ‘Vrijheid’; Badings: ‘Preludium en fuga 2 en 4; Wertheim:  ‘Hymne’; Badings: ‘Geestelijke liederen’ nr. 1-3. Met Matthias Havinga (org). Brilliant Classics CC 96304 (78’37”). 2021

 

Uitgangspunt voor dit recital van sopraan Klaartje van Veldhoven is ‘Miroir de peine’ een liederencyclus van Henrik Andriessen op teksten van Henri Ghéon over de vijf stadia van het lijden van Christus, bezien vanuit het standpunt van Maria, een werk uit 1923. Ze laat dit logisch voorafgaan door het lied ‘Maria schone vrouwe’ dat in gevangenschap tijdens W.O. II als muzikaal huwelijksgeschenk voor zijn vrouw werd gecomponeerd. In plaats van door strijkorkest wordt het hier door orgel begeleid. De Sonata da chiesa is in neoklassieke stijl.

‘Magna res estamor’ is een hymne op de liefde op tekst van Thomas á Kempis die eveneens door de tijdens die oorlog ondergedoken en clandestiene huisconcerten organiserende Rosy Wertheim op muziek werd gezet. De begeleiding door viool en altviool is vervangen door orgel. 

Havinga zette ook de begeleiding van Vrijheid’, een neoklassieke ode aan de vrijheid die Bertus van Lier aan het eind van de oorlog schreef. Henk Badings (in tegenstelling tot Hendrik Andriessen tijdens de oorlog lid van de Cultuurkamer) is met een paar soli voor orgel – een vroege ‘Toccata’ en twee strakke ‘Preludia en fuga’s’ vertegenwoordigd en zijn ‘Drie geestelijke liederen’ zijn op tekst van Jan Luyken.

Het meeste materiaal verschijnt voor het eerst op cd. Het intieme, vrij eenvoudige en veelal licht mystieke materiaal ligt de klare, lichte en heldere stem van Klaartje van Veldhoven heel goed en Matthias Havinga zorgt voor inspirerende begeleidingen in de Haarlemse St. Josephkerk waar Andriessen vroeger organist was. Klaartje stond tijdens de opname op het orgelbalcon.