Alexander Ullmann: Tchaikovsky: Notenkrakersuite op. 71a; Stravinsky: 3 delen uit Petroesjka; Prokofiev: 6 deeltjes uit Assepoester op. 102. Rubicon RCD 1029 (68’18”). 2018

Wanneer je tweemaal een Liszt concours hebt gewonnen, eerst in 2011 in Boedapest, daarna in 2017 in Utrecht, moet je als pianovirtuoos wel wat in je mars hebben. Dat is ook echt het geval met de Britse pianist Alexander Ullmann (1991) die o.m. in de V.S. bij Leon Fleisher aan het Curtis Institute in Philadelphia studeerde en al enige malen in ons land optrad.

Hij is een geweldenaar die gelukkig ook heel helder en subtiel kan spelen. Dat komt hem zeer te stade in het drietal Russische werken dat hij op zijn debuut cd uitvoert. Michail Pletnev maakte de lastig te spelen pianobewerking van Tchaikovsky’s Notenkrakersuite die hij zelf niet opnam. Ullmann maakt direct duidelijk dat het heel wel mogelijk is en dat daarbij niets de juiste karaktertekening en dus de sfeer en de expressie in de weg staat.

Stravinsky’s Drie delen uit Petroesjka klinken niet alleen vlot en notenperfect, maar ook met een gevoel van overgave. Pollini was hier niet beter (DG 419.202-2). Tot slot is het de moeite om eens iets van Prokofievs Assepoester ballet op piano te horen en te merken hoeveel daarin van de orkestversie, die Ullmann steeds in gedachten houdt, overblijft.