La Traditora: Music & women: Idolized & demonized. Anoniem: Pavane en gagliarda della traditora; The nymphs dance; The scolding wife; The second witches dance; Verdelot: Con lagrime e sospir; Cara: Non è tempo d’aspettare; Borrono: Pavana la malcontenta; Saltarello la malcontenta; Trombocino: Poi che volse la mia stella; Dalza: Calata alla Spagnola; Playford: Newcastle; Jenny pluck pears; Robinson: Twenty waies upon the bels. In eigen beheer uitgegeven demo (27’47”). 2016

La traditora is niet alleen de naam van een luitcompositie van Marco dall’Aquila, maar ook van een in Bazel gevestigd trio dat zich na studie aan de bekende Schola Cantorum toelegt op het vertolken van oude muziek. Het in 2010 opgerichte ensemble bestaat uit de Franse gambiste Amélie Chemin, de Spaanse klassieke gitariste Maria Ferré en de Chileense klaveciniste Caralina Vicens die ook slagwerk bedient. Ze hebben vanzelfsprekend een eigen website www.latraditora.com en zijn aanwezig op FB. Ook bij andere ensembles behoren ze tot de veelgevraagde gasten.

Surfend langs interessante ensembles op het internet bleef ik aan hen haken omdat ze een demo cd hebben gemaakt onder de intrigerende titel Music & women: Idolized & demonized. Daarop spelen ze zestiende en zeventiende eeuwse Italiaanse en Engelse werkjes die deze onderwerpen op soms abstracte, soms ook invoelbaarder illustreren, bijvoorbeeld door de vocale bijdrage aan 'The scolding wife'. 

Bij een demo cd verwacht je dat de musici hun beste beentje voorzetten. Hier is meer dan dat het geval: het drietal is geweldig goed met toegespitst, rijk genuanceerd spel, ook dynamisch en verdient een cd maatschappij die hun meer kansen biedt om meer dan een half uurtje moois te laten horen. De uitgave is wel zeer volwassen met uitleg over repertoire, gebruikte instrumenten, biografietjes en foto’s.