Hiyoli Togawa: Romantische altvioolsonates. Onslow: Altvioolsonate in F op. 16/1; Mendelssohn: Altvioolsonate in c; Kalliwoda: Nocturnes op. 186 nr. 1-6. Met Lilit Grigoryan. Naxos 8.573730 (76’02”). 2016

Pas in de twintigste eeuw ging de altviool eindelijk een groter rol spelen in de concrertante muziek, maar gelukkig waren er in de negentiende eeuw ook componisten die het instrument goed bedachten.

Wat Onslow betreft, speelt Togawa leentjebuur, want zijn sonate is eigenlijk voor cello, maar doet het natuurlijk ook in de lichter gekleurde versie heel goed.

Mendelssohn buitte de warme klankmogelijkheden van het instrument goed ui in een sonate door een uitbundige, lichte toets aan te houden in de snelle delen en het langzame te laten baden in weldadige melancholie. Hij eindigt het werk met drie mooie variaties.

De Tsjech Johann Wenzel Kailiwoda (1801-1866) bedoelde zijn zes mooi lyrische en dichterlijke Nocturnes naar nader blijkt niet voor de cello, maar ook voor de altviool. Hoe dan ook: hij zou beslist erg tevreden zijn geweest als hij ze zo mooi verzorgd van Togawa en Grigoryan had kunnen horen in hun virtuoze, elegante optreden waarin Lilit Grigoryan zich een puike begeleidster toont.