Tishchenko, Diana: Strangers in Paradise. Ravel: Vioolsonate in G; Enescu: Vioolsonate nr. 3 in a op. 25 Dans le caractère populaire roumain; Ysaÿe: Solovioolsonate nr. 3 in d Ballade; Prokofiev: Vioolsonate nr. 1 in f op. 80. Met Zoltán Fejérvári (p). Warner 2594-03911 (73’46”). 2019
In haar programma dat eigenlijk Strangers in PARadISe zou moeten heten de van oorsprong Oekraïnse violiste Diana Tishchenko (1990), die concertmeester was in het Gustav Mahler jeugdorkest en in 2018 in Parijs het Long-Thibaud-Crespin concours won, voldragen Franse en Russische Vioolsonates die een Belgische solosonate omvatten. De titel verklaart twee dingen want het gaat niet alleen om vreemdelingen - de Baskische Ravel, de Roemeense Enescu. de Russische Prokofiev en de Belgische Ysaÿe - die in verschillende landen, enigszins verschillende tijden en omstandigheden leefden, maar ook om componisten in wier leven Parijs een belangrijke rol speelde.
Tishchenko maakt meteen een sterke indruk in Ravels sonate met haar mooie toon. De niet altijd logische overgangen in het eerste deel vormen geen punt van zorg, de glans van haar spel en de kleuren die ze op haar palet heeft, treffen met name in het lyrische tweede deel waarin De jazzachtige pizzicati van het tweede deel gloeien. De ‘blues’ krijgen een strakke vertolking en de finale is vervuld van bruisende levenskracht.
Natuurlijk is de invloed van Roemeense volksmuziek sterk in Vioolsonate nr. 3 van Enescu, maar het werk in nogal dubbeklzinnig omdat ook iets van de Duitse laatromantiek en van het Franse impressionisme de aard van het werk mede bepalen. Maar in haar vertolking klinkt niet alleen dat door, maar ook iets van de woeste, ongetemde geest die de sonate eigen is.
Daarna wordt de complexiteit van de Ballade van Ysaÿe wordt mooi opgelost.
Dat tot slot niet alleen de donkere kant van het het eerste deel van Prokofievs van zorg en ironie vervulde Vioolsonate nr. 1 uit 1946 en het scherzo brusco in passende stijl worden gespeeld, maar ook het pakkende langzame deel en het slotrondo nagenoeg ideaal worden gespeeld, maakt dat we van een heel overtuigend debuut kunnen spreken. Met een begeleider als de Hongaar Zoltán Fejérvári kan de violiste zeer in haar nopjes zijn.