CD Verzamelprogramma's

TRAVASSO, RUI: LETTERS FROM QUARANTAINE

Rui Travasso: Letters from quarantaine. Tomasi: Soloklarinetsonatine ‘Attique’; Jacob: Stukken voor soloklarinet nr. 1-5; Escher: Sonate voor soloklarinet; Koch: Monoloog nr. 3; Kovács: ‘Hommage á Falla’; Ødegaard: Antifoon nr.3 ‘Ave Maria’; Azevedo: Sonatine voor soloklarinet; Mattaliano: ‘Zeta world. Odradek ODRCD 411 (51’54”). 2020
 
Omdat de Portugese klarinettist Rui Travasso door de Coronacrisis geen openbare optredens meer had, besloot hij van de nood een deugd te maken en gewoon thuis een opname te maken van solocomposities van Henri Tomasi, Gordon Jacob, Rudolf Escher, Erland von Koch, Béla Kovács, Henrik Ødegaard, Sérgio Azevedo en Giovanni Mattaliano.
Iemand anders die zich in een isolement bevindt, zou mogelijk brieven gaan schrijven, of - eigentijdser - zich via de sociale media kenbaar maken, ma ar zijn keuze aan weken levert de muziekliefhebber veel fraais op. Het is verassend en leuk om bij deze werken ook de Solosonate van Escher uit 1973 aan te treffen.
Onder de houtblaasinstrumenten bezit de klarinet waarschijnlijk de grootse expressiemogelijkheden en dat is te horen in dit recital dat naast het werk van Escher is gevuld met de door een nacht onder de Griekse sterren bij het Partenon doorgebrachte geïnspireerde ‘Sonatine attique’ van de Franse componist Henri Tomasini, de welsprekend vlotte Monolog van de Zweed Erland von Koch die zich liet inspireren door een veelheid van componisten van Grieg en Sibelius tot Hindemith en Bartók.
Daarentegen knoopte de Brit Gordon Jacob als eerbetoon aan bij Bach en de Hongaar Béla Kovacs bij de Spanjaard Falla, de Noor Henrik Ødegaard bij een gregoriaanse melodie. De Portugees  Sérgio Azevedo laat een heel eigen stem horen in zijn complexe Sonatine en de Italiaan Giovanni Mattaliano, zelf klarinettist weet in ‘Zeta world’ de mogelijkheden van zijn instrument goed te benutten met technische hoogstandjes en blijken van vrolijkheid.
Aardig dat het programma zo internationaal is opgezet en fijn dat Rui Travasso in zijn eentje zo prachtig speelt. Waar ‘eenzame opsluiting’ al niet goed voor is…..