CD Verzamelprogramma's

SHEVCHENKO, OXANA: PIANOWERKEN

Oxana Shevchenko: Ravel ‘Oiseaux tristes’, ‘La vallée des cloches’, ‘Alborada del gracioso’ uit Miroirs; La valse (bew); Shostakovitch: Preludes op. 34 nr. 1 in C, 2 in a, 20 in c; 5 in D; 7 in A Prélude en fuga in gis op. 87/12; Mozart: Allegro in Bes KV 400; Musgrave: Snapshots; Liszt/Busoni: Fantasie over 2 thema’s uit Mozarts Le nozze di Figaro. Delphian DCD 34061 (65’29”). 2010

 

Hoe hoog het Schots Internationaal pianoconcours is gerangschikt in de lijst van dergelijke pianowedstrijden, is onduidelijk, maar het behoort vast niet tot de geringste. Op 19 september 2010 won ze dat concours in Glasgow met overmacht  terwijl ze meteen een stel andere prijzen in de wacht sleepte en een paar dagen later kreeg ze de mogelijkheid om delen van haar concoursprogramma op te nemen.

Natuurlijk, de podia zijn haast oververzadigd van heel goede pianisten, maar deze 23-jarige was echt bijzonder en het is goed dat haar prestaties zijn vastgehouden. Natuurlijk zijn de werken van Mozart, Liszt, Ravel en Shostakovitch deels showstukken en typisch concoursrepertoire, maar wat ze daarvan maakt, is apart.

Deze pianiste speelt ongeacht de gevraagde stijl heel consistent, zeer helder articulerend en met grote vaardigheid en kunnen.

Haar Ravel heeft duidelijke contouren, mooie melodielijnen en veel finesse. In Shostakovitch zorgt ze voor contrast en afwisseling. Hoogtepunten zijn de intense vijfde Prélude en de droge humor van nr. 24. Maar het meest verbluft Shevchenko in de Busoni bewerking van Liszts Fantasie op twee bekende thema’s, een veeleisend, duivels lastig stuk van ruim 14 minuten dat ze zelfs overtuigender speelt dan eerdere professionals als Leslie Howard (Hyperion CDA 66861/2/2), Grigory Ginsburg (Melodiya 7432133210-2) en Matti Raekallio (Ondine ODE 834-2).

Daarnaast klinkt Mozart gewoon quasi simpel en de dynamiek- en tempowijzigingen van het verplichte concoursnummer van Thea Musgrave is kinderspel voor deze pianiste.

Nog een keer pakt ze stevig uit om Ravels La valse tot volledige desintegratie te brengen. Jammer dat we daarna nauwelijks meer van deze pianiste hebben gehoord, want ze is veel meer dan een snel opgebrand strovuurtje.