Tamara Stefanovich: Influences. Ives: Pianosonate nr. 1; Bartók: Hongaarse boerenliederen Sz. 74; Messiaen: Cantéyodjayâ; Bach, J.S.: Aria variata alla maniera italiana BWV. 989. Pentatone PTC 5186-741 (79’39”). 2018
In de internationale pianowereld is de ondernemende Tsjechische pianiste Tamra Stefanovich (1973) langzamerhand een bekende verschijning. Ze maakte ettelijke opnamen, zoals die met pianowerken van Thomas Larcher (Harmonia Mundi HMU 90.7604), van Bartóks Concert voor 2 piano’s en slagwerk met Pierre-Laurent Aimard en Boulez (DG 477.7440), nam met composities van Höller, Stroppa, Haydn, Nicolaou, Staud, Beethoven, Haydn, Müller-Wieland en Bartók deel aan het Ruhr Klavier Festival 2005 (AVI 553015) en droeg daar ook in 2013 aan bij (AVI 8553428) en ze leverde bijdragen aan een Kurtág opname van alle werken voor ensemble en koor (ECM 481.2883).
Maar hier, bij haar debuut op Pentatone kon ze haar eigen programma samenstellen en dus haar eigen smaak en prioriteiten volgen. Dat leidt tot een boeiend, afwisselend recital waarin zij aantoont dat componisten die over de mogelijk begrenzende eigen muurtjes kijken zich kunnen laten beïnvloeden door gedachten van buiten. Zo zocht Ives inspiratie bij marcherende fanfares, trein- en machine geluiden, kerkelijk gezang en zelfs ragtime en blues, gebruikte Bartók Hongaarse boerenliederen om op te improviseren, kwamen exotische Hindoeritmen goed te pas bij Messiaen en keek Bach naar Italië voor zijn Aria variata alla maniera italiana,
Maar de gemeenschappelijke noemer is dat al die externe invloeden leidden tot heel oorspronkelijke werken die onderstrepen hoe waarnemingen van de wereld om ons heen kunnen voeren tot een verrijking van ons persoonlijke leven.
Zelf is de pianiste daar een sprekend voorbeeld van, zoals ze in de begeleidende toelichting uitlegt. Aan het begin van de jaren negentig reisde ze langs Philadelphia, Keulen, Parijs en Berlijn waar ze verder studeerde, maar ook optrad en blootstond aan nieuwe indrukken die haar hongerig en flexibel maakten.
Na zelf zoveel invloeden te hebben geabsorbeerd moet het makkelijker zijn deze om te zetten en fraaie vertolkingen van andermans impressies en dat is precies wat hier gebeurt in een fijn, erg mooi opgenomen programma.