Het Nederlandse bliokfluitconsort Seldom Sene, dat wordt gevormd door  Stephanie Brandt, Ruth Dyson, Hester Groenleer, Eva Lio en María Martínez Ayerza, houdt van avontuurlijke muziek en programma’s. Voor deze cd nodigde het de in Nederland levende Aspasia Nasopoulou (1972), de Duitser Sören Sieg, Paul Leenhouts (1957) en de Griek Thanasis Deigiannis (1983) uit om muziek voor hen t e schrijven. Vandaar dat het recital bestaat uit composities die tussen 2015 en en 2018 werden geschreven.

In de tien deeltjes uit ‘Dipoles’ beschrijft Aspasia Nasapoulou tegenstellingen tussen man/vrouw, rect/krom, een/veel en dergelijke wat vanzelf leidt tot contrastrijke muziek. De Duitser Sieg combineert de ontspannen, vrolijke klanken van Afrikaanse muziek met de dramatiek van veel Europese muziek. De titel ‘Mathongo amnandi’ betekent in Xhosa ‘Zoete dromen’. 

Leenhouts beschrijft in ‘Quo quindom victa furore’ aan de hand van een Romeins pastoraal relaas over het eenvoudige leven op het platteland.

De Griek Deligiannis doet in ‘A bit unfair’ een beroep op zowel de instrumentale als de vocale kwaliteiten van de groep door een drietal teksten in de Engelse van de dichter Iacovos Camhis op muziek te zetten en dat de geheimzinnige titel ‘; A bit unfair’ te geven. 

Het blokfluitkwintet Seldom Sene heeft een missie en levert daaraan hier een gepassioneerde, verrassend mooie, heel creatieve en zeer genuanceerde bijdrage. De componisten schreven zelf de inleidingen tot hun werk in de programmatoelichting.