Stotijn, Christianne: Schubert: Im Walde D 708, An den Mond D 193, Nachtstück D 672, Der Zwerg D 771, Abendstern D 806; Auflösung D 807, Nacht und Träume D827, Erlkönig D 328; Berg: 4 liederen op. 2; Wolf: uit Mörike-Lieder: Die Geister am Mummelsee, Gesang Weylas, Elfenlied, Um Mitternacht, Auf eine Christblume I, Lied vom Winde. Christianne Stotijn en Joseph Breinl. Onyx 4009 (63’33”).
‘Magie en mysterie’ geeft Christianne Stotijn (Delft, 1977) als thema mee aan haar debuut cd. Op het plaatje zelf is dat vertaald in ‘Fantasies and dream-figures’ wat die lading niet helemaal dekt. Maar daarover geen haarkloverijen. Het mooi afwisselende en dus contrastrijke programma is met zorg samengesteld.
Het is niet meer dan logisch dat Stotijn hier fris en wel de indruk wekt dat ze dit repertoire net ontdekt heeft en haar enthousiasme en genoegen daarover de vrije teugel laat, ongeacht de grondige voorbereiding die dat vergde. Het is heel goed voorstelbaar dat haar coaches Udo Reinemann, Jard van Nes en Sarah Walker na het horen van dit resultaat tevreden achterover leunen: eindelijk weer iemand die alle aanwijzingen en suggesties met overtuiging en blijken van persoonlijkheid realiseert.
In menig lied van Schubert neemt ze het dapper en succesvol op tegen ervaren stemsoortgenoten als Christa Ludwig (EMI), Sarah Walker (Hyperion), Janet Baker (EMI), Ann Murray (Hyperion), Anne Sofie von Otter (DG), Brigitte Fassbänder ( DG, Orfeo, Hyperion) en Monica Groop (Ondine) en ze doorstaat die vergelijkingen met vlag en wimpel. In het viertal liederen van Berg overtreft ze Carolyn Watkinson en Dorothy Dorow (beide Etcetera) en in sommige liederen van Wolf ontmoet ze Jard van Nes (Ottavo).
Maar laten we het vergelijken over aan fanaten op dat gebied en beschouwen we de verrichtingen van de zangers op zichzelf. Wat hebben we dan: een prachtige, warmgetimbreerde, heel flexibele en moduleerbare stem van een zangeres die meteen het sterk gevarieerde karakter van elk der 18 liederen meteen raak in de kern treft en daar een bijzondere, volledige expressie aan verleent. Knap hoe zowel het dramatische als het lyrische en overpeinzende hier in goede handen zijn
In ‘Nacht und Träume’ blijkt bovendien een enorme technische beheersing, ‘Auflösung’ zweeft echt, ‘An den Mond’ is een fraaie nocturne en de drie karakteristieke stemmen uit ‘Erlkönig’ maken dat de luisteraar aan het slot echt de rillingen over de rug lopen. Echt een tragedie in miniformaat die zich in 4’22” afspeelt. Voortdurend blijkt het vermogen om de stemming en het karakter van ieder lied juist te typeren en dat met verbeeldingsvolle bravura te uiten. Het zijn zo ook blijken van avontuurlijkheid, van spontaniteit en het vermogen om de inspiratie van het moment te benutten.
Niet te veronachtzamen ook het aandeel van de nog onbekende begeleider Joseph Breinl in dit succes. Zijn spel steunt en omhult de stem als een fluwelen handschoen een gevoelige hand. En de meeste van deze begeleidingen zijn geen sinecure.
Is er dan niets aan te merken op het eindresultaat? Toch wel. Hoe fraai het Duits van Stotijn ook is, hoe volledig en gedetailleerd haar dictie en uitspraak ook is, voor iemand die deze liederen niet grondig kent gaat zonder het tekstboekje bij de hand te hebben best wat verloren op het punt van verstaanbaarheid. En wat zou het niet prettig zijn geweest ook wat biografische gegevens over beide kunstenaars in het boekje terug te vinden.