Grigory Sokolov. Beethoven: Diabellivariaties op. 120; Schubert: Pianosonates nr. 18 in G D. 894 en 21 in Bes D. 960; Chopin: Pianosonate nr. 2 in Bes op. 35; 12 Etudes op. 25; Scriabin: Pianosonates nr. 3 in fis op. 23 en 9 op. 68, Poème satanique; Prokofiev: Pianosonate nr. 8 in Bes op. 84; Rachmaninov: Prélude in D op. 23/4. Naïve OP 30385/89 (5 cds 4u 30). 1988/2000

Onder pianovrienden geldt de in 1950 in Leningrad geboren Sokolov als een geheimtip. Gelukkig treedt hij af en toe met lauweren omringd in ons land op in een serie Meesterpianisten. Niet alleen beperkte hij het aantal van zijn optredens, hij heeft ook een hekel aan werken in opnamestudios zodat het aantal geluidsdocumenten van de winnaar van het Moskouse Tchaikovskyconcours in 1966 jammer genoeg altijd beperkt is gebleven.

De ware Sokolovfan zal intussen wel beschikken over onderstaand moois, goeddeels uit de keuken van Opus 111:

Bach: Die Kunst der Fuge. Naïve OP 30346.

Brahms: Pianosonate nr. 3; Ballades. Opus 111 OP 30366.

Saint-Saëns: Pianoconcert nr. 2; Tchaikovsky: Pianoconcert nr. 1. Melodyia 74321.40721-2.

Er is een eerder album van Naïve (OP 30421) waarin delen van dit moois, aangevuld met de 6 Partitas van Bach, Beethovens Pianosonates nr. 4 en 28 plus wat Rondos en meer Préludes van Chopin is bijeengebracht.

Ook DG beschikte ooit over Sokolovmateriaal. Met enig nader speurwerk is waarschijnlijk nog meer te vinden. Natuurlijk had hij de eerste vijftien jaar van zijn loopbaan de handicap dat hij vrijwel uitsluitend concertreizen binnen de Sovjet Unie mocht maken en dat zijn bekendheid, zijn reputatie in het Westen pas vrij laat tot ontwikkeling kwamen.

Hoewel niet afkomstig uit de Moskouse Neumann pianoschool zoals Gilels en Richter, maar uit de Leningradse van Zelikman en Khalfin heeft Sokolov met zijn beide bekendere kunstbroeders behalve een uitgelezen talent en volmaakte techniek een hoge mate aan bescheidenheid gemeen. Wat hij ook speelt, hij stelt zich altijd dienstbaar op jegens de betreffende componist en het gecomponeerde maar getuigt ook van een eigen opvatting. Hij maakt zelfs een vrij pretentieloze indruk, maar o wat komt er mooie muziek onder zijn handen vandaan.

Sokolovs techniek is briljant, hij beschikt over een fijnzinnig klankbesef, toont groot inzicht in stilistische kwesties en respect voor het exacte notenbeeld.

Geen wonder dat het een weldaad is om naar hem te luisteren. Het opnametechnisch niveau van de live zaalopnamen uit St. Petersburg (Glinka kapel, Filharmonie, Salle Gaveau Parijs, Finlandia zaal Helsinki) is wat wisselend, maar steeds van heel behoorlijk niveau. Het maken van vergelijkingen heeft bij zon bulk album weinig zin; zeker is dat Sokolov zich met de besten kan meten.